تبيين ارتباط استرس رواني - اجتماعي و عملكرد شغلي در صنعت بانكداري بر پايه يك مدل تلفيقي

Explaining the Relationship between Psychosocial Stress and Job Performance in Banking Industry Based on an Integrated Model

مقدمه: مطالعه حاضر يك مدل تلفيقي كه اثرات حيطه هاي مختلف استرس رواني - اجتماعي بر عملكرد شغلي را در بين كاركنان بانك مدل سازي مي كند ارائه مي كند. براساس اين مدل، روابط علي بين متغيرها و اثرات مستقيم و غير مستقيم عوامل ايجاد كننده استرس شغلي و حيطه هاي مختلف آن بر روي عملكرد شغلي در بين كاركنان بخش بانكي قابل بررسي مي باشد. روش كار: مدل تلفيقي مطالعه حاضر براساس تلفيق مدل و تحقيقات پيشين ارائه شد. به منظور تست مدل ارائه شده، داده ها از بين كاركنان بخش بانكي گرد آوري شدند. ابزار مورد استفاده براي گردآوري داده هاي پرسشنامه عمومي نورديك و پرسشنامه بهره وري نيروي انساني بود. آزمون T-test و ضريب همبستگي به منظور بررسي چگونگي ارتباط بين متغير ها و آناليز رگرسيوني به روش پيشرو به منظور بررسي مدل هاي مسيري مختلف و چگونگي نيكويي برازش آنها مورد استفاده قرار گرفت. سطح آلفاي كمتر از 05/0 معني داري در نظر گرفته شد. يافته ها: نتايج مطالعه نشان داد كه رابطه مثبت و مستقيم بين متغير هاي "استرس در حيطه سازماني - اجتماعي" و "استرس در حيطه وظيفه" با استرس ادراكي كاركنان وجود داشت. همچنين رابطه منفي و غير مستقيم مقياس هاي "فرهنگ سازماني" و "سبك رهبري" حيطه سازماني - اجتماعي با عملكرد شغلي بدست آمد. نتيجه گيري: با استفاده از مدل تلفيقي ارائه شده مي توان در جمعيت هاي مشابه و داراي ويژگي جمعيت شناختي يكسان نتايج دقيق تري از ارتباط بين استرس زاي رواني - اجتماعي و عملكرد شغلي را بدست آورد.

Introduction: The aim of the present study was to examine the effect of different levels of psychosocial stress on job performance based on an integrated model among bank employees. According to this model, the causal relationships between the variables and direct and indirect effects of job stressors and their different levels on job performance are considerable. Methods: The integrated model of this study was presented based on integration of theory models and past research. Data were collected from bank employees to test the proposed models. The General Nordic Questionnaire and Human Resource Productivity Questionnaire were used for data collection. Different path models were developed and the goodness-of-fit of them was evaluated. Regression analysis by the forward method and t-test were used to examine the relationship between the variables. P value less than 0.05 was considered significance. Results: The results the study showed a positive and direct relationship between stress in the socio-organizational level and task level with perceived stress of the employees. Among the scales in the socio-organizational level, organizational culture and leadership showed highly negative and significant relationships with job performance. Conclusions: This study shows that the relationship between psychosocial stress and job performance can be achieved more accurate by using the model in similar population with the same demographic characteristics.