شاخص اولويت بندي كنترل صدا (NCPI) در يك شركت تايرسازي

The Noise Control Prioritizing Index in a Tire Manufacturing Company

مقدمه: كنترل آلودگي صدا در محيطهاي بسته صنعتي اغلب مواجهه با محدوديت هاي اجرايي و تامين منابع مالي است. اولويت­ بندي علمي يكي از راهكارهاي مهم براي مديريت كنترل صدا در اين اماكن مي‌باشد. هدف مطالعه حاضر تعيين شاخص اولويت­ بندي كنترل آلودگي صداي واحدهاي خط توليد يك شركت تاير­سازي بوده است. روش كار: ارزيابي محيطي صدا به منظور تعيين توزيع تراز فشار صوت براساس استاندارد ISO 9612 در واحدهاي توليدي شركت انجام شد. شاخصي با استفاده از 3 ­پارامتر تعداد افراد در معرض­، زمان مواجهه و فاكتور وزني متناظر با تراز فشار صوت تعريف و فرمول محاسباتي براي آن شاخص تدوين گرديد. توزيع تراز فشار صوت در واحد با اولويت اول كنترل صدا با استفاده از نرم افزار Surfer V.10 ترسيم گرديد. يافته ها: براساس نتايج اندازه­ گيري محيطي 22/9 % ايستگاه هاي اندازه ­گيري شده در ناحيه خطر و 77/1 % ناحيه احتياط را شامل شده و هيچ محدوده ايمني ثبت نگرديد. محدوده تر از فشار صوت در واحدهاي مورد بررسي dB(A) 69/9-104/7 بود. از بين 11 واحد مورد بررسي، واحد پخت با 20 نفر شاغل، بالاترين شاخص اولويت كنترل صدا (1/369­) را به خود اختصاص داد. نتيجه گيري: نتايج اين تحقيق با استفاده از شاخص NCPI نشان داد كه با استفاده از روش تلفيقي پارامترهاي تأثير­گذار در آلودگي صدا مي­ توان روش مطمئني را براي اولويت­ بندي كنترل صدا در واحدهاي مختلف يك مجموعه صنعتي ارائه نمود. نتايج اين شاخص مي­تواند براي ساير مجموعه‌هاي صنعتي مشابه نيز مورد استفاده قرار گيرد.

Background and Objective: Controlling noise pollution in indoor environments has always been faced with administrative and financial constraints, and scientific prioritizing is a useful approach in dealing with this issue. In the current study, we sought to determine the noise control prioritizing index (NCPI) in various units of a tire manufacturing company. Materials and Methods: The evaluation of environmental noise for determining the sound pressure levels in various units was performed in accordance with ISO 9612 standard. An index was defined by using the three parameters of the number of people exposed, exposure time, and weighting factor corresponding to the sound pressure level. Further, a formula was devised to calculate this index. The distribution of noise level in each unit with noise control as the top priority was depicted using Surfer ver.10. Results: According to the environmental measurements, 22.9% of the investigated stations had a noise level within the danger zone and the others were in the caution zone (77.1%). No station was in the safe zone. The sound pressure level ranged between 69.9 and 104.7 dB(A). Among the 11 investigated units, the curing unit with 20 employees had the highest noise control priority index (NCPI=1.369). Conclusion: The use of a combination of various parameters affecting noise pollution provides a reliable method for prioritizing noise control in various units of an industrial company. The results of the present study are applicable to all similar industrial settings.