راه‌كارهاي روانشناختي رويارويي با بيماري در مبتلايان به مولتيپل اسكلروزيس (MS): بررسي پديدارشناسانه

Psychological strategies to deal with illness in patient with multiple sclerosis: a phenomenological study

مقدمه: مطالعه حاضر كه با هدف بررسي كيفيت و انواع راه‌كارهاي روانشناختي مورد استفاده در مبتلايان به ام اس صورت پذيرفت. روش: يك پژوهش كيفي، به شيوه پديدار‌شناسي است. به اين منظور15 آزمودني به صورت نمونه‌گيري هدفمند انتخاب شدند. اطلاعات با استفاده از مصاحبه عميق و تفسير داده‌ها به روش كلايزي و رويكرد IPA جمع آوري شدند. يافته‌ها: دو خوشه به دست آمده در اين حيطه عبارتند از: مكانيسم‌هاي دفاعي و راهبردهاي انطباقي. چهار خوشه فرعي مرتبط با خوشه اصلي اول شامل مكانيسم‌هاي دفاعي؛ 1. پاتولوژيك، 2. نوروتيك، 3. نپخته و4. پخته مي‌‌باشد. سه خوشه فرعي مرتبط با خوشه اصلي دوم شامل راهبردهاي انطباقي؛ 1.مساله‌مدار، 2. هيجان‌مدار و3. مبتني بر معنويت ومذهب. نتيجه‌گيري: استفاده از مكانيسم‌ دفاعي انكار به عنوان فراوانترين مكانيسم‌دفاعي به همراه استفاده از مكانيسم‌هاي نوروتيك و نپخته منجر به كاهش سطح توانايي فرد در رويارويي با بيماري مي‌شود، به علاوه اگرچه آزمودني‌ها از هر سه دسته راهبردهاي انطباقي براي سازگاري با بيماري بهره برده‌اند اما راهبردهاي هيجان‌مدار راهبرد غالب اين افراد مي‌باشد. استفاده از مكانيسم دفاعي انكار در ارتباط با به‌كارگيري راهبردهاي انطباقي جستجوي حمايت اجتماعي و اجتناب – فرار مشاهده مي‌شود. راهبردهاي انطباقي سازگارانه و راهبردهاي معنوي/ مذهبي بيشتر در افرادي مورد استفاده قرار مي گيرد كه از انسجام «خود» بالايي برخوردارند.

Objective: This study aimed to investigate quality psychological strategies which were applied by MS patients. Method: A phenomenological approach was adopted using a qualitative method and 15 participants were chosen none randomly on the basis of their availability. Deep interviews were carried out with fifteen MS patients and detailed information obtained from these interviews was analyzed using the Colizzi and the Interpretative Phenomenological Analysis methods. Result: Result of the present study indicated that two major categories in applied psychological strategies can be identified. Each of which was consist of several sub-categories. These were labeled as follows: 1. Defense mechanisms; “pathologic”, “neurotic”, “immature” and “mature”. 2. Coping strategies; “problem-focused coping”, “emotion-focused coping” and “coping based on spirituality and religion”. Conclusion: Use “denial” as a most common defense mechanism with the “neurotic” and “immature” defense mechanism lead to reduce the level of individual ability in dealing with disease. Although each of the three categories of coping strategies was used but often the participants use the emotion-focused coping. In most common case, using of “denial” as a defense mechanism was viewed in relation with “seeking social support” and “avoidance – escape” as a coping strategy. Adaptive coping and religion/ spirituality strategies was used in patients with higher levels of self-integrity.