بررسي ارتباط بين حداكثر توان هوازي (VO2MAX) با سلامت عمومي (General Health) خستگي و رضايت شغلي در زنان شاغل در بيمارستان هاي اصفهان

Association of Maximum Aerobic Capacity with General Health, Occupational Fatigue, and Job Satisfaction among Female Employees in Isfahan Hospitals, Iran

سابقه و هدف: بيشترين ظرفيت هوازي (VO2max) از جمله معيارهايي است كه از آن جهت ايجاد تناسب بين كار و كارگر استفاده مي شود. جهت حفظ تندرستي و توان جسماني افراد و نيز افزايش توليد و بهره دهي مي توان با سنجش ظرفيت انجام كار فيزيكي (PWC) افراد را در مشاغل متناسب با تواناييشان قرار داد. مواد و روش ها: اين مطالعه مقطعي روي 120 نفر از زنان شاغل در بيمارستان در محدوده سني 21-49 سال انجام شد و اين افراد به وسيله آزمون تك مرحله اي Ebbeling مورد ارزيابي قرار گرفتند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه هاي سلامت عمومي، 28- GHQ-28: General Health Questionnaire خستگي شغلي و رضايت شغلي و نيز دستگاه تردميل استفاده شد. تجزيه و تحليل داده ها به وسيله نرم افزار SPSS V22 و با استفاده از آزمون هاي Pearson Correlation و T-test مي باشند. يافته ها: طبق نتايج بيشترين ظرفيت هوازي، ظرفيت فيزيكي كار و سطح سلامت عمومي به ترتيب 85/1±89/38 ميلي ليتر بركيلوگرم دردقيقه، 47/0±10/4 و 12/09 ±25/43 كيلو كالري در دقيقه و ميانگين و انحراف معيار نمره خستگي و رضايت شغلي به ترتيب برابر با 35/32±87/85 و 01/13± 48/57 به دست آمد. شايان ذكر است كه در اين مطالعه بين در VO2max با سن، وزن، شاخص توده بدني (BMI: Body Mass Index)، خستگي و رضايت شغلي ارتباط معني داري آماري وجود داشت. نتيجه گيري: طبق نتايج بدست آمده از آنجايي كه خستگي و رضايت شغلي با VO2max كارگران در ارتباط است، لذا توصيه مي شود، علاوه بر اينكه به جنبه هاي تناسب فيزيكي در محيط كار توجه مي شود به جنبه هاي رواني نيز توجه ويژه اي گردد، چرا كه روي جنبه فيزيكي و در نتيجه روي بهره وري شاغلان تاثير گذار مي باشد.

Background and Objective: The maximum aerobic capacity (VO2max) is one of the criteria that can be used to create a balance between work and worker. The assessment of individuals’ physical work capacity can be used to assign individuals in jobs proportional to their capacities in order to maintain their health and physical capacity and improve their productivity and efficiency. Materials and Methods: This cross-sectional study was performed on 120 women with the age range of 21-49 years working in hospitals located in Isfahan, Iran. The participants were evaluated through the Single Stage Treadmill Walking Test by Ebbeling. The data were collected using the General Health Questionnaire-28, Occupational Fatigue Scale, and Job Satisfaction Questionnaire. Data analysis was performed in SPSS software (version 22) using the Pearson correlation and t-test. Results: According to the results, the mean VO2max, physical working capacity, and general health were obtained as 38.89±1.85 ml/kg-1.min-1, 4.10±0.47 kcal/min, and 25.43±12.09 kcal/min, respectively. In addition, the mean scores of occupational fatigue and satisfaction were 85.87±32.35 and 57.48±13.01, respectively. The results also indicated a significant relationship between VO2max and age, weight, body mass index, occupational fatigue, and job satisfaction (P<0.05). Conclusion: As the findings indicated, occupational fatigue and satisfaction were associated with VO2max among workers. Consequently, it is recommended to not only consider the compatibility of physical factors in the workplace, but also give special attention to mental aspects, since they affect the workers’ physical domain and productivity.