تاثير تمرين بر تناوب تكليف دوگانه ديداري - شنيداري و شنيداري - ديداري در دوره بي‌پاسخي روان‌شناختي

The Effect of Exercise on Visual-Auditory and Auditory-Visual Dual Frequency Assignment in Psychological Refectory Period

مقدمه: هدف از تحقيق حاضر بررسي تأثير تمرين بر تناوب تكليف دوگانه ديداري ـ شنيداري و شنيداري ـ ديداري در دوره بي‌پاسخي روان‌شناختي بود. روش: بدين منظور از ميان كليه دانشجويان 18 تا 28 سال شهرستان خرمشهر تعداد 45 نفر به‌صورت هدفمند انتخاب و به‌صورت تصادفي در سه گروه 15 نفري، تمرين با تكليف شنيداري ـ ديداري، تمرين با تكليف ديداري ـ شنيداري و گروه كنترل دسته‌بندي شدند. از تمامي شركت‌كنندگان آزمون تكليف دوگانه ديداري ـ شنيداري و شنيداري ـ ديداري به عمل آمد. فواصل زماني بين ارائه دو محرك 75 و 150 (فاصله كم) 350 و 450 هزارم ثانيه (فاصله زياد) بود. برنامه تمريني شامل 5 جلسه در 5 روز بود كه هر جلسه شامل 12 بلوك 8 كوششي با تكليف دوگانه ديداري ـ شنيداري همانند پيش‌آزمون ارائه شد و فاصله استراحت بين بلوك‌ها دو دقيقه بود. يافته‌ها: نتايج آزمون تحليل واريانس 2 (گروه) در 4 (پيچيدگي محرك‌ها) با تكرار سنجش عامل آخر و آزمون تي مستقل و تحليل كوواريانس نشان داد كه در تمامي توالي محرك­ها و در هر چهار فاصله زماني بين گروه آزمايش و كنترل اختلاف معناداري وجود دارد ولي تفاوت معني‌داري بين ارائه محرك اول ديداري نسبت به شنيداري وجود ندارد. نتيجه‌گيري: نتايج نشان داد كه تمرين تكليف دوگانه از طريق افزايش سازگاري محرك ـ پاسخ موجب كاهش نياز به توجه شده و با كاهش ظرفيت موردنياز توجه كه براي انجام تكليف پردازش هم‌زمان دو محرك امكان‌پذير است، مي‌تواند بر الگوي دوره بي‌پاسخي روان‌شناختي ديداري ـ شنيداري و نيز شنيداري ـ ديداري با فاصله زماني كم‌وزياد تأثير مثبت داشته باشد.

Introduction: The aim of this study was to investigate effect of exercise on visual-auditory and auditory-visual dual frequency assignment in psychological refectory period. Method: 45 students from 18 to 28 years were chosen through purposive sampling from Khorramshahr and were randomly divided into three groups: practicing with task visual-auditory, task auditory-visual and control group, each group consisted of 15 people. The dual task test visual-audio and audio-visual was done with all subjects. The interval between the two stimuli was 50 and 75 (short distance) 200 and 250 ms (long distance) (Generally 8 trial visual-audio and 8 trial audio-visual). The training program included 5 sessions in 5 days. Each session includes 12 blocks of 8 trials with visual-auditory double task personification pre-test and the two-minute rest intervals between blocks. Findings The results of ANOVA showed that there was a significant difference between the groups in terms of all sequences in all four stimulus onsets but there was no significant difference between the display of the visual stimulus presentation and auditory presentations. Conclusion: Double Task Practice by increasing the stimulus-response compatibility reduces the need for attention and reducing the required attention capacity which is possible for the two stimuli at the same processing can have positive effect on psychological refectory period as well as the task of visual-auditory and auditory- visual with an interval of high and low.