تاثير فعاليت انسان بر ماهيان مرجاني شمال خليج فارس

Effects of Anthropogenic Activity on Coral Reef Fish Assemblages of the Northern Persian Gulf

پژوهش حاضر با هدف بررسي تأثير تنش‌هاي ناشي از فعاليت انسان بر الگوي تغييرات مكاني و زماني توزيع و فراواني ماهيان مرجاني در شمال خليج‌فارس آغاز شد. بدين منظور، سه منطقه در شيو مفروض از فعاليت‌هاي صنعتي- شهرنشيني انتخاب شدند و پايش ماهيان مرجاني اين مناطق و نيز برخي از خصوصيات زيست‌محيطي ستون آب و بستر در دو فصل سرد (زمستان 92) و گرم (تابستان 93) به انجام رسيد. تغييرات ميزان ناهمواري بستر (substrate rugosity)، و غلظت ارتوفسفات محلول در آب در فصل زمستان و درصد پوشش مرجان‌هاي زنده، TDS و تراكم زئوپلانكتون­ ها در تابستان به‌عنوان عوامل اصلي تعيين كننده تفاوت‌هاي مكانيِ تركيب خانواده‌ها و ساختار جمعيتي ماهيان مرجاني شناسايي شدند. بر همين اساس مي‌توان به اين نكته اذعان نمود كه تخريب مرجان‌هاي سخت ناشي از فعاليت انسان و ورود فاضلاب به آب مي‌تواند ماهيان مرجاني را تحت تأثير قرار دهد.

The present research was performed to investigate the effects of anthropogenic perturbation on spatial variations of coral reef fish distribution and abundance on a coral reef area in the northern Persian Gulf. For this purpose, wintertime and summertime coral reef fish assemblages along with some environmental parameters were assessed at three different sites along a presumed anthropogenic disturbance gradient. Results indicated that the alterations in substrate rugosity and orthophosphate concentration could be responsible for spatial variations in family composition and fish assemblage structure in winter. On the other hand, live coral cover, total zooplankton density, and TDS were identified as the most important variables regulating spatial variability of fish assemblages in summer.