اثربخشي آموزش شناختي ارتقاي اميد بر كاهش اهمال كاري تحصيلي دانش آموزان پسر دوره دوم متوسطه

The effect of cognitive hope enhancing training on reduction of academic procrastination in secondary high school boy students

هدف پژوهش حاضر بررسي اثربخشي آموزش شناختي ارتقاي اميد بر كاهش اهمال كاري تحصيلي دانش آموزان پسر مدارس دوره دوم متوسطه شهرسنندج در سال تحصيلي 94-93 است. روش تحقيق در اين مطالعه آزمايشي و از نوع پيش آزمون - پس آزمون با گروه گواه و مرحله پيگيري بوده است و از مقياس اهمال كاري لي به عنوان ابزار پژوهش استفاده شده است. روش مداخله، براساس الگويي است كه لوپز و اسنايدر در سال (2003) ارائه كرده اند. بدين منظور ابتدا 40 نفر به روش نمونه گيري تصادفي خوشه اي براي نمونه انتخاب و به صورت تصادفي در 2 گروه 20 نفري (يك گروه آزمايشي و يك گروه گواه) گمارده شدند. برنامه آموزش شناختي ارتقاي اميد طي 8 جلسه 90 دقيقه اي و در مدت 8 هفته متوالي به دانش آموزان ارائه شد. گروه آزمايشي، تحت آموزش شناختي ارتقاي اميد قرار گرفت؛ در حالي كه گروه گواه در مدت آزمايش هيچ مداخله اي دريافت نكردند. داده ها با آزمون تحليل واريانس اندازه گيري مكرر و با نرم افزار 19 spss مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. نتايج نشان مي دهد ميانگين رفتارهاي اهمال كاري گروه آزمايش نسبت به گروه گواه در مراحل پس آزمون و پيگيري به طور معناداري كاهش يافته است (05/ 0> p).

The purpose of this study was to determine the effect of cognitive hope enhancing training on reduction of academic procrastination in secondary high school boy students city of Sanandaj (academic year 2014-15). This has been an experimental research with a pre-test، post-test plan and a control group and follow up stage. The Lay procrastination Scale were used as a research tool. The intervention method was based on a model that Lopez and Snyder (2003) presented. So first 40 students (20 experimental، 20 control) were selected using random clustering sampling and then randomly divided into two 20-person groups، (an experimental group and a control group). The experimental group was taken under cognitive hope enhancing training during 8 sessions (each 90 min) and 1 session per week، while the control group was not. Data analyzed using repeated measures analysis of variance Test using SPSS 19. The results showed that applying this program as an effective intervention، reduced their academic procrastination (p<0.05).