سرنوشت دي .ان .ا و پروتئين نوتركيب (تراژن) در دستگاه گوارش پستانداران

The Fate of Recombinant DNA and Protein in the Mammalian Gastrointestinal

هنگامي كه يك ژن جديد به ژنوم گياه منتقل مي‌شود، به‌طور معمول نتيجه نهايي آن توليد يك يا چند پروتئين جديد است. گاهي اوقات، پروتئين‌هاي بيان شده در گياهان تراريخته مي‌توانند در رژيم غذايي انسان كاملا جديد باشند. بنابراين بررسي پايداري و انتقال پروتئين و تراژن و يا قطعات حاصل از تجزيه آن‌ها در دستگاه گوارش و بافت‌هاي انسان و حيوانات مصرف كننده مسئله بسيار مهمي در ايمني غذايي يك غذاي تراريخته است. احتمال جذب قطعات دي.ان.اِي موجود در غذا توسط باكتري‌ها و سلول‌هاي اپي‌تليال، پايداري دي.ان.اِ در تمام مناطق سيستم هاضمه مورد بررسي قرار گرفته است. دستگاه گوارش حاوي انواع مختلفي از ميكروارگانيسم‌ها است. اين ميكروارگانيسم‌ها مي‌توانند با جذب دي.ان.اِي هضم شده و آزاد شده از غذا (در نتيجه فعاليت‌هاي فيزيكي، شيميايي و آنزيمي دستگاه گوارش) تراريخته شوند. مشاهده تغييرات فنوتيپ ساختاري و عملكردي زماني امكان‌پذير است كه ژن يا ژن‌هاي تغيير يافته پايدار مانده و در دستگاه رونويسي و ترجمه موجود تراريخته به پروتئين‌هاي كارا تبديل شوند. هدف اين گزارش مرور پژوهش‌هاي انجام شده در مورد سرنوشت دي.ان.اي نوتركيب (تراژن) دردستگاه گوارش حيوانات است. پژوهش‌هاي انجام شده برروي دي.ان.اِ در دستگاه گوارش نشان دهنده اين است كه بيشتر دي.ان.اِي خوراك مصرف شده به شكل پراكنده در آمده و قابليت تشخيص آن كاهش يافته و به انتخاب اندازه قطعه قابل تكثير وابسته است. علاوه بر اين، نتايج منعكس كننده تفاوت در روند تخريب مواد غذايي فرآوري شده در دستگاه گوارش، از دي.ان.اِي بدست آمده در مدل‌هاي مختلف حيواني است. تمامي گزارش‌ها سرنوشت يكساني براي مولكول دي.ان.اِ در درون دستگاه گوارش عنوان كرده‌اند، چرا كه همه دي.ان.اِ، ازجمله دي.ان.اِي موجود درموجودات تراريخته، ازهمان چهار نوكلئوتيد يكسان تشكيل شده، به اين معني كه استفاده از روش‌هاي نوتركيب درتوليد غذا تغييرات عمده‌اي را در خصوصيات شيميايي دي.ان.اِ ايجاد نمي‌كند و دي.ان.اِي تراژن در ساختار متفاوت از دي.ان.اِي معمول موجود در سلول‌هاي حيوان و يا گياه نيست، تنها تفاوت درترتيب توالي‌هاي رونويسي است ودليلي براي شك كردن به اساس و عملكرد دي.ان.اِي تراژن با دي.ان.اِي طبيعي گياهي براي مصرف وجود ندارد.

When a new gene is transferred into a plant genome, typically produce a new protein. Sometimes the proteins expressed in transgenic plants can be entirely new in human diet. Therefore, the stability of transgenes and recombinant proteins or their digested segments by gastrointestinal (GI) tract and other tissues of humans and animals consuming GM food may be an important issue in food safety of GMO food and feeds. The stability of DNA fragments of foods and feeds and the uptake of DNA fragments by bacteria and epithelial cells has been studied in all regions of the digestive tract of animals. GI tract is containing a variety of microorganisms which can absorb the DNA released from the digested food (as a result of physical, chemical and enzymatic digestion in GI tract). Phenotypical, structural and functional changes can be observed if the modified genes translated to a functional protein. The purpose of this report is to review the researches on the fate of Recombinant DNA and proteins in GI tract of animals. The results showed that the most of DNA released by foods and feeds digested to small segments. Moreover, the results reflect differences in the degradation of processed food in the GI tract of Different animals. All DNA, including the DNA from GMOs, is composed of the same four nucleotides, meaning that the present use of recombinant techniques in the food chain does not introduce major changes in the chemical. There are no more concerns for the presence of recombinant DNA in GMO foods and feeds.