مقايسه نگرش پزشكان ؛ پرستاران و بستگان درجه اول بيمار نسبت به حضور اعضاي خانواده طي عمليات احياء قلبي – تنفسي

A Comparison between Physicians, Nurses and the Immediate Families of Patients` Attitudes towards Family Members Presence during CPR

هدف: ديدگاه هاي متفاوتي در مورد حضور خانواده در عمليات احيا قلبي – تنفسي وجود دارد. مطالعه حاضر با هدف مقايسه نگرش پزشكان؛ پرستاران و بستگان درجه اول بيمار نسيت به حضور اعضاي خانواده درطي عمليات احيا قلبي تنفسي در بيمارستان هاي اموزشي دانشگاه علوم پزشكي مازندران طراحي گرديد. مواد و روش ها : در اين مطالعه توصيفي نگرش 120 پزشك؛200پرستارو 148 نفراز بستگان درجه اول بيمارمقايسه شد.روش نمونه گيري ، تصادفي طبقه بندي شده بود.ابزار گرداوري داده ها پرسشنامه محقق ساخته اي بود كه اعتبار ان از طريق «اعتبار محتوي» و پايايي ان از طريق ازمون مجدد تاييد شد(r=o/83). اين پرسشنامه شامل سوالاتي در مورد مشخصات جمعيت شناختي ، تجارب مثبت و منفي و نگرش نسبت به حضور اعضاي خانواده در طي عمليات احيا بود. تحليل داده ها با استفاده از ازمون هاي اماري مجذور خي (x2)و فيشر و با كمك نرم افزار SPSS نسخه 16 انجام شد. نتايج: اكثريت پزشكان و پرستاران(92/5%پزشكان، 80%پرستاران) حضور خانواده در طي عمليات احيا رازيان بار ميدانستند. ازمون دقيق فيشر تفاوت معني داري بين نظر پزشكان و پرستاران نشان داد (df=1 pvalue= 0/002 x2=9/037). عمده ترين دليل منفي بودن نگرش پزشكان و پرستاران در تحقيق ما ، مداخله اعضاي خانواده در عمليات احيا (8/90% پزشكان ،5/86% پرستاران ) بوده است. كمتر از نيمي از بستگان درجه اول بيمار (48 %)تمايل به حضور در عمليات احيا داشتند. تفاوت معني داري بين نگرش بستگان درجه اول بيمار از يك سو ، و پزشكان و پرستاران از سوي ديگر وجود داشت (p=000) نتيجه گيري: با توجه به تفاوتي كه در ديدگاه پزشكان،پرستاران و بستگان درجه اول بيمار نسبت به حضور اعضاي خانواده در طي عمليات احياوجود دارد ، بهتر است در هر بيمارستان برنامه مشخصي در رابطه با شرايط حضور اعضاي خانواده در طي عمليات احيا تهيه شود.

Background: There are different attitudes about family presence during CPR. This study was conducted in order to compare the attitudes of physicians, nurses and patients` immediate family towards presence of family members during adult resuscitation in teaching hospitals of Mazandaran University of Medical Sciences. Material and Methods: In this descriptive survey, the attitudes of 120 physicians, 200 nurses and 148 patients` immediate family were compared. Random stratified sampling was used as the sampling method. The data were collected using a self-developed questionnaire which its validity and reliability had been confirmed by “Content validity” and “Test-Retest” respectively (r=0/83).This questionnaire included some questions about demographic characteristics, positive and negative experiences and the attitudes towards family presence during CPR. Data were analyzed using Chi-square x2 and Fisher tests by the SPSS 16 software. Results: The majority of physicians and nurses (92/5% physicians, 80%nurses) believed that family presence during CPR is harmful. Fisher exact test showed significant difference between physicians and nurses views (x2=9.037 df=1 p value=0/002). The most important reason of negative attitudes of physicians and nurses has been interference of family members in CPR (90/8% physicians, 86/5% nurses).Less than half of the patients` immediate family (48%) wanted to be present during the CPR. There was a significant difference between attitudes of patients` immediate family and physicians and nurses (p=000) Conclusion: Regarding differences between physicians, nurses and patients` immediate family` attitudes towards family presence during CPR, it would be better to provide a determined plan identifying the family presence`s conditions during CPR in every hospital respectively