عنوان مقاله :
ارتباط برخي شاخصهاي آنتروپومتريك با ثبات وضعيتي و دامنه حركتي مفاصل مچ پا و ران در سالمندان
عنوان به زبان ديگر :
The Relationship of Anthropometric Factors with Postural Stability and Ankle/hip Range of Motion in the Elderly
پديد آورندگان :
بيرانوند، رامين دانشگاه شهيد باهنر كرمان , صاحب الزماني، منصور دانشگاه شهيد باهنر كرمان , دانشجو، عبدالحميد دانشگاه شهيد باهنر كرمان
كليدواژه :
آنتروپومتري , تعادل وضعيتي , دامنه حركتي مفصل , سالمندي
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: مطالعات پيشين، نتايج ضدونقيضي را درباره ارتباط بين شاخصهاي آنتروپومتري و ثبات وضعيتي افراد گزارش كردهاند. ازطرفي، نقش تفاوتهاي آنتروپومتري در تغييرات مربوط به مكانيسمهاي بازيابي تعادل نيز تاكنون ارزيابي نشده است. بدينترتيب، هدف از مطالعه حاضر بررسي ارتباط بين شاخصهاي آنتروپومتري و ثبات وضعيتي سالمندان و همچنين بررسي ارتباط بين شاخصهاي آنتروپومتري و دامنه حركتي مفاصل مورد استفاده براي بازيابي تعادل ميباشد. مواد و روشها: پژوهش حاضر از نوع مقطعي بود كه جامعه مورد مطالعه آن را، سالمندان بالاي 60 سال شهر كرمان تشكيل دادند. 30 آزمودني بهصورت تصادفي از بين سالمندان انتخاب شدند و قد و وزن آنها اندازهگيري گشت. درادامه، براي ارزيابي دامنه حركتي مفاصل مچ پا و ران از سيستم Motion Analysis و براي ارزيابي ثبات وضعيتي از دستگاه تعادلي Biodex استفاده شد. درنهايت، آزمون همبستگي پيرسون نيز براي تعيين ارتباط بين متغيرهاي تحقيق مورد استفاده قرار گرفت. يافتهها: با توجه به نتايج حاصل از اين پژوهش، بين شاخصهاي آنتروپومتري سالمندان و ثبات وضعيتي آنها، ارتباط معنيداري وجود داشت. همچنين، نتايج نشان دادند كه با وجود ارتباطي كه بين شاخصهاي آنتروپومتري و دامنه حركتي مفاصل مچ پا و ران آزمودنيها وجود دارد، اين ارتباط از نظر آماري معنيدار نيست. استنتاج: با توجه به اينكه در تحقيق حاضر، افزايش مقادير شاخصهاي آنتروپومتري موجب كاهش ثبات وضعيتي و همچنين تغييراتي در دامنه حركتي مفاصل مچ پا و ران شده است و از آنجا كه هركدام از اين تغييرات ميتوانند سبب افزايش خطر زمينخوردن آزمودنيها شوند، بهنظر ميرسد شاخصهاي بدني مورد بررسي در اين تحقيق ميتوانند بهعنوان معياري براي پيشبيني زمينخوردن سالمندان مورد توجه قرار بگيرند.
چكيده لاتين :
Background and purpose: There are conflicting results in the literature about the relationship between anthropometric factors and postural stability of people. No study has investigated the role of anthropometric changes in the variation of balance recovery mechanisms. The present study aimed to examine the relationship between anthropometric factors and postural stability and the association between these factors and range of motion (ROM) of the joints involved in balance recovery.
Materials and methods: This cross-sectional study was crried out in the elderly aged 60 or higher in Kerman, Iran. For this purpose, 30 elderly males were randomly selected and their body height and weight were measured. The ankle/hip ROM and postural stability were assessed using Motion Analysis and Biodex Balance Systems, respectively. Finally, the Pearson correlation test was used to determine the relationship between the variables. Results: According to the results, there was a significant relationship between the anthropometric factors and postural stability of the elderly. The results also indicated an association between the anthropometric factors and the ankle/hip ROM, which was not statistically significant. Conclusion: Increase in anthropometric factors reduced postural stability and changed ankle/hip ROM in the elderly, which can raise their risk of fall. Therefore, anthropometric factors are believed to be appropriate criteria for predicting the risk of fall in the elderly.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران