اثر ساليسيليك ‌اسيد بر ويژگي‌هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي وتيورگرس تحت شرايط تنش كم‌آبي

Effect of salicylic acid on morphological and physiological characteristics of vetiver grass under water deficit stress conditions

پژوهش حاضر به منظور بررسي پاسخ‌هاي مورفولوژيكي و فيزيولوژيكي گياه وتيورگرس (Chrysopogon zizanioides L. Roberty) به تنش كم‌آبي و كاربرد ساليسيليك ‌اسيد در سال 1394 در گروه علوم باغباني دانشگاه زنجان انجام شد. پس از شش ماه از كاشت نشاي گياهان در گلدان، سه سطح آب در دسترس خاك (40، 70 و 100 درصد) و ساليسيليك ‌اسيد (0، 1 و 2 ميلي‌مولار) به‌صورت آزمايش فاكتوريل در قالب طرحي كاملآً تصادفي در سه تكرار به مدت شش هفته اعمال شد. ساليسيليك ‌اسيد به صورت هفتگي روي گياهان محلول‌پاشي شد. به طور كلي، تنش كم‌آبي سبب كاهش وزن خشك ريشه و شاخساره و ميزان كلروفيل برگ‌ها شد. طول ريشه، ميزان فنل كل، ميزان پرولين و نشت يوني برگ‌ها با كاهش ميزان آب در دسترس افزايش يافت. كاربرد ساليسيليك ‌اسيد در تمامي صفات آثار منفي تنش كم‌آبي را بهبود بخشيد. اين اثر در تيمار 40 درصد آب در دسترس چشم گيرتر بود. در صفات وزن خشك ريشه و ميزان فنل كل برگها، در تمام سطوح آب در دسترس تفاوت معناداري بين تيمارهاي 1 و 2 ميلي‌مولار ساليسيليك ‌اسيد مشاهده نشد، ولي در ساير صفات كاربرد 2 ميلي‌مولار ساليسيليك ‌اسيد نتيجة بهتري دربرداشت، به طوري كه گياهان در اين تيمار وزن خشك شاخساره، پرولين و كلروفيل بيشتر و نشت يوني كمتري نسبت به تيمار 1 ميلي‌مولار ساليسيليك ‌اسيد داشتند. بررسي غلظت‌هاي بالاتر اين تنظيم‌كنندة رشد در افزايش تحمل به كم‌آبي گياه وتيورگرس پيشنهاد مي‌شود.

This experiment was conducted in order to investigate the morphological and physiological responses of vetiver grass (Chrysopogon zizanioides L. Roberty), to water deficit stress and salicylic acid application at Department of Horticultural Sciences, University of Zanjan in 2015. After 6 months of planting transplants into pots, three soil available water levels (40, 70 and 100%) and salicylic acid concentrations (0, 1 and 2 mili Molar) were applied in a factorial experiment based on completely randomized design with three replications for six weeks. Salicylic acid applied through foliar spray weekly. Generally, water deficit reduced root and shoot dry weight and leaf chlorophyll content. Root length, total phenol, proline and electrolyte leakage of leaves were increased by reducing the amount of available water. Salicylic acid application improved negative effects of water deficit in all attributes and its effect was more pronounced in 40% available water treatment. In all available water levels, there was no significant difference between 1 and 2 mili Molar salicylic acid treatments in root dry weight and leaves total phenol whereas in other factors. 2 mili Molar salicylic acid application had better result and plants in this treatment had higher shoot dry weight, proline and chlorophyll content and less electrolyte leakage than 1 mili Molar salicylic acid treatment, suggesting that in order to increase water deficit tolerance of vetiver grass, higher concentration of this plant growth regulator must be evaluated.