شماره ركورد :
993692
عنوان مقاله :
بررسي عوامل پيش بيني كننده خودكشي منجر به مرگ
عنوان به زبان ديگر :
Evaluating the Predictors of Suicide Deaths
پديد آورندگان :
هواسي، ناهيد دانشگاه آزاد اسلامي، ايلام - گروه روان شناسي , خورشيدي، علي دانشگاه علوم پزشكي ايلام - دانشكده پزشكي - گروه اپيدميولوژي , خورشيدي، امير آموزش و پرورش شهرستان ايوان، ايلام , جعفري، علي آموزش و پرورش استان البرز , هواسي، فرشته آموزش و پرورش استان ايلام
تعداد صفحه :
11
از صفحه :
217
تا صفحه :
227
كليدواژه :
ايوان , خودسوزي , خودكشي , ايلام
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: خودكشي از جمله مهم‌ترين آسيب‌هاي اجتماعي و از علتهاي اصلي مرگ در كشور است. اين مطالعه با هدف بررسي عوامل مرتبط با خودكشي منجر به مرگ، در شهرستان ايوان انجام شد. مواد و روش‌ها: اطلاعات موارد خودكشي در طي يك دوره 7 ساله (1390-1384) تجزيه ‌و تحليل شدند. داده‌ها نيز از نظام جامع اطلاعات خودكشي به‌دست آمد. براي بررسي ارتباط متغيرهاي كيفي، از آزمون كاي دو و به‌منظور تعيين اندازه اثر عوامل مرتبط با مرگ ناشي از خودكشي، از مدل رگرسيون لجستيك استفاده شد. يافته‌ها: اين مطالعه از نوع مقطعي (توصيفي- تحليلي) بود. درمجموع، 820 نفر كه 425 نفر آنها (51/8 درصد) زن و 395 نفر (48/2 درصد) مرد بودند، اقدام به خودكشي كرده بودند. ميانگين سني اقدام‌كنندگان 9/7 ± 24/9 سال بود. نتيجه خودكشي در 56 نفر (7/1 درصد) مرگ بوده است. نزديك به نيمي از آنها بيكار و بيش از 64 درصد مجرد بودند. شايع‌ترين روش خودكشي، مسموميت با دارو و خودسوزي مشاهده شد. بين متغيرهاي تأهل، تحصيلات، سن، روش اقدام (01/0>P) و زمان خودكشي (05/0>P) با نتيجه خودكشي، رابطه معني‌دار وجود داشت. شانس مرگ در افراد متأهل 4 برابر مجردها و در افراد بي‌سواد، 80 درصد بيشتر از افراد باسواد بود. همچنين، شانس مرگ در اقدام‌كنندگان به روش خودسوزي، 12 برابر مسموميت با سموم كشاورزي مشاهده شد. استنتاج: خودكشي از تهديدات مهم سلامت عمومي در شهرستان ايوان است. اين مطالعه نشان داد كه شانس مرگ ناشي از خودكشي در افراد متأهل، بي‌سواد و اقدام‌كنندگان به روش خودسوزي، بيشتر بود. نتايج اين مطالعه در اتخاذ تصميمهاي پيشگيرانه در گروه‌هاي آسيب‌پذير، كمك‌كننده است.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Suicide is one of the most important social issues and a major cause of mortality in Iran. This study was conducted to evaluate the factors associated with suicide deaths in Eyvan, Iran. Materials and methods: Data of all registered suicide cases during 2005-2011 in Eyvan was obtained from the suicide registry in Ilam province. Chi-square test was used to evaluate the relationship between qualitative variables, and logistic regression multivariate analysis was performed to assess the association between potential risk factors and suicide. Results: In this cross-sectional study, a total of 820 cases (mean age: 24.9±9.7 years), including 395 (48.2%) males and 425 (51.8%) females, had attempted suicide. Suicide resulted in death in 56 (7.1%) cases. The majority of the study population were single (64%) and about 50% were unemployed. The most common methods of suicide were drug poisoning and self-immolation. There was a significant relationship between marital status, educational level, method of suicide, age (P<0.01), and time of the event (P<0.05) and the suicide outcome. Risk of death due to suicide was four times higher in married individuals, compared to single ones. Moreover, illiterate individuals were 80% more likely to die after suicide, compared to literate ones. Suicide through self-immolation caused death 12 times more than that of agricultural pesticides. Conclusion: According to this study, suicide is a serious problem in Eyvan district. Risk of death due to suicide was found to be higher in married and illiterate individuals, as well as those who committed suicide through self-immolation. These results could be of great use for taking preventive measures.
سال انتشار :
1396
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
فايل PDF :
7322209
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
لينک به اين مدرک :
بازگشت