بررسي شاخص هاي تنوع و ارتباط آنها با فاكتورهاي محيطي در جوامع ماكروبنتيك استخرهاي پرورش ميگو (Litopenaeus vannamei) در منطقه گواتر- چابهار

در اين تحقيق تاثير عوامل محيطي بر تنوع گونه اي اجتماعات ماكروبنتوز در استخرهاي پرورش ميگو (Litopenaeus vannamei) در يك دوره 3 ماهه از تير ماه تا شهريور ماه 1391 به صورت ماهيانه به وسيله گرب اكمن با سطح مقطع 2/0 مترمربع در 2 استخر در منطقه گواتر- چابهار مورد بررسي قرار گرفت. بنابراين، ارتباط ميان شاخص هاي تنوع شانون، سيمپسون و غناي گونه اي با فاكتورهايي چون اكسيژن، درجه حرارت، شوري، pH، دانه بندي و مقدار كل ماده آلي بررسي شد. فاكتورهاي موثر بر شاخص تنوع در نقاط مختلف استخرها متفاوت بود به طوريكه در قسمت مركزي استخر الف (44/6 درصد) و خروجي استخر ب (45/4 درصد) درصد كل مواد آلي، در قسمت خروجي (30 درصد) و ورودي استخر الف (21/4 درصد)pH ، در قسمت مركزي استخر ب (32/9 درصد) فاكتور شوري و در قسمت مركزي استخر الف (44/6 درصد) دانه بندي بيشترين تاثير را بر شاخص تنوع داشت. آناليز واريانس فاكتورهاي زيست محيطي و شاخص هاي زيستي نشان داد تفاوت معني دار (p<0.05) بين شاخص غالبيت و تنوع و همچنين دما و تراكم در نقاط مختلف استخر وجود دارد. با توجه به اينكه در صنعت پرورش ميگو، ماكروبنتوزها از اهميت خاصي برخوردار مي باشند، لذا مطالعات بيشتر روي اين موجودات در محيط هاي پرورشي مي تواند در توسعه صنعت پرورش ميگو تاثير بسزايي داشته باشد.