عنوان مقاله :
بررسي اثر فوري كينزيوتيپينگ و كشش عضله گاستروكنميوس بر روي تعادل سالمندان
عنوان به زبان ديگر :
Comparing the Immediate Effects of Kinesiotaping and Stretching of Gastrocnemius on Balance in Elderly
پديد آورندگان :
بهارلوئي، حمزه دانشگاه علوم پزشكي جندي شاپور اهواز - كميته تحقيقات دانشجوئي , خشاوي، اميد دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده علوم توانبخشي - كميته تحقيقات دانشجويي , گرم آبي، زهرا دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده علوم توانبخشي - كميته تحقيقات دانشجويي , فرشته نژاد، نيلوفر دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - مركز تحقيقات اختلالات اسكلتي و عضلاني , شفيع زادگان، زهره دانشگاه علوم پزشكي اصفهان - دانشكده علوم توانبخشي - گروه فيزيوتراپي
كليدواژه :
تعادل پوسچرال , كينزيوتيپينگ , كشش عضلاني , گاستروكنميوس
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: عدم تعادل از عمدهترين مشكلات سلامت سالمندان است. كينزيوتيپينگ و كشش عضلاني از تكنيكهاي فيزيوتراپي موثر برتعادل هستند. به نظرميرسد تاكنون مطالعهاي بهمقايسه تاثيركينزيوتيپ و كشش عضله گاستروكنميوس بر تعادل سالمندان نپرداخته است؛ بنابراين هدف از اين مطالعه بررسي و مقايسه اثر ايندو روشدرماني برروي تعادل سالمندان ميباشد. مواد و روشها: دراين كارآزمائي بالينيتصادفي، 40 سالمند خانم و آقا بهصورت تصادفي در دوگروه كينزيوتيپ و كششدرماني قرارگرفتند. درگروه كينزيوتيپ، تيپ مهاري بر روي گاستروكنميوس چسباندهشد ودرگروهكشش، اين عضله به مدت60 ثانيه و با 4 مرتبه تكرار تحتكشش قرارگرفت. تعادل استاتيك آزمودنيها قبلوبعد از مداخله با استفاده از آزمون عملكردي ايستادن برروي يك پا و بررسي سرعت و ميزان جابجايي مركز فشار بدن با استفاده از صفحه نيرو، مورد بررسي قرارگرفت. با توجه به توزيع نرمال دادهها، براي مقايسه بينگروهي از آزمون تيمستقل و براي مقايسه درونگروهي، از آزمون تيزوجي استفادهگرديد. يافتهها: پساز اعمال مداخلات عليرغم پيشرفت در مدت زمان ايستادن بر روي يك پا، تغييرات معنيدار نبودند (05/0˃P). همچنين تغييرات داخلي– خارجي مركز فشار بدن زنان پساز استفاده از كشش نسبت به استفاده از كينزيوتيپ بهطور معنيدار كمتر بود(04/0=P). ضمنآنكه زنان سالمند پساز استفاده ازكشش نسبت به قبلاز بهكار بردن آن كاهش معنيداري را در تغييرات مركز فشار بدن در صفحه داخلي- خارجي نشان دادند(02/0=P). استنتاج: اثر كوتاهمدت اعمال كشش عضله گاستروكنميوس، ميتواند باعث بهبودي معنادار تعادلجانبي در زنانسالمند شود. البته مشاهده روندكاهشي درميزان تغييرات جابجائي مركز توده بدن پساز كاربرد اين مداخله در مردان سالمند نيز ميتواند بيانگر موثربودن اين روشدرماني باشد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Balance impairment is one of the major health problems in elderly. Kinsiotaping and stretching techniques are effective in balance improvement. To the best of our knowledge, no study have compared the effects of kinesiotaping and stretching of gastrocnemius on balance in elderly. So, we aimed at comparing the effects of these two methods on balance in elderly. Materials and methods: In this randomized clinical trial, 40 elderly women and men were randomly assigned into 2 groups of kinesiotaping and stretching. Inhibitory tape was applied on the gastrocnemius while in stretching group, the muscle was stretched for 60 seconds in 4 times. The static balance was examined before and after the interventions, using single leg stance test and checking the changes of center of pressure by force plate. According to normal distribution of data, Independent t-test was used to compare the means between groups and paired t-test was used for within group analysis. Results: Despite progress in time of unilateral standing after the interventions, the changes were not significant (P>0.05). Mediolateral changes of center of pressure in females were significantly lower after the use of stretching rather than kinesiotaping (P=0.04). Moreover, elderly women showed significant decrease in mediolateral changes of center of pressure after the use of stretching compared with that before the use (P=0.02). Conclusion: The short term effect of gastrocnemius stretching could lead to significant improvement of mediolateral balance in elderly female. Also, the decreasing trend in changes of center of body mass in men after the stretching may indicate the effectiveness of this treatment.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران