بررسي رابطه عوامل محيطي و شيوع انگل هاي روده اي در غرب استان مازندران با استفاده از نظام هاي اطلاعات جغرافيايي (GIS)

Association between Geographical Risk Factors and Intestinal Parasites in West of Mazandaran Province Using Geographic Information System

سابقه و هدف: در استان مازندران در زمينه شيوع عوامل انگلي مطالعات متعددي صورت گرفته ولي تاكنون بررسي جامعي كه در آن با توجه به سيستم اطلاعات جغرافيايي (GIS) تمامي فاكتورهاي موثر در اپيدميولوژي عوامل انگلي بررسي شود، صورت نگرفته است. هدف از انجام اين تحقيق بررسي انگل‌هاي روده‌اي در ساكنين غرب استان مازندران و ترسيم نقشه انتشار با استفاده از سيستم اطلاعات جغرافيايي مي‌باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه بر روي 1120 نفر از مراجعه كنند‌گان به مراكز بهداشت غرب استان مازندران و با استفاده از روش‌هاي مستقيم، فرمالين - اتر، رنگ‌آميزي تري‌كروم و اسيد‌فست اصلاح شده انجام شد. نتايج با استفاده از نرم افزارهاي SPSS نسخه 18 و Arc GIS 9.3 مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ها: شيوع انگل‌هاي روده‌اي در افراد مورد مطالعه 12/8 درصد بوده كه در بين تك ياخته‌ها، بلاستوسيستيس هومنيس(8/5 درصد) و در بين كرم‌ها استرونژيلوس استركوراليس(0/53 درصد) بيش‌ترين شيوع را داشته‌اند. آناليز آماري نشان داد كه رابطه‌اي معني‌دار بين شيوع انگل‌هاي روده‌اي و متغيرهاي دموگرافي و جغرافيايي نظير محل سكونت، نوع آب مصرفي، سطح درآمد، متغير دما و ارتفاع از سطح دريا وجود دارد. ترسيم نقشه انتشار انگل‌هاي روده‌اي نشان داد كه شهرستان تنكابن از نظر آلودگي به انگل‌هاي روده‌اي در منطقه با ريسك بالا قرار دارد. استنتاج: دماي محيط و ارتفاع منطقه مورد مطالعه از سطح دريا به همراه عوامل دموگرافيك ديگر در انتشار بيماري‌هاي انگلي نقش به‌سزايي دارد. بهبود سيستم تصفيه آب، بهبود وضعيت بهداشت محيط در مكان‌هاي پر خطر، آموزش‌هاي اوليه بهداشتي به خصوص در روستا‌ها، مي تواند در كاهش اين معظل بهداشتي كمك‌كننده باشد.

Background and purpose: So far, several studies have been done on the prevalence of intestinal parasites in Mazandaran province, Iran, but no comprehensive study used Geographic Information System (GIS) to investigate all effective factors on the epidemiology of these parasites. The aim of this study was to investigate the intestinal parasites in people residing in West of Mazandaran province using GIS. Materials and methods: This study was conducted in 1120 individuals attending the health centers in West of Mazandaran province. The samples were analyzed using direct methods, formalin - ether, trichrome staining, and modified acid fast. Data analysis was done in SPSS V18 and Arc GIS 9.3. Results: The prevalence of intestinal parasites was 12.8% in the population studied. The most prevalent protozoa were Blastocystis hominis (5.8%) and among helminthic infections Strongyloides stercoralis (0.53%) were found to be more prevalent. Statistical analysis showed a significant relationship between the prevalence of intestinal parasites and geographic and demographic risk factors including location, drinking water, income level, temperature, and altitude. Prevalence mapping showed Tonekabon as a high-risk region for intestinal parasites. Conclusion: Temperature and altitude along with demographic factors play an important role in the spread of parasitic diseases. Water purification system, improving sanitation in high-risk areas, and basic health training especially in rural areas can help in decreasing the rate of this public health problem.