عنوان مقاله :
بررسي تاثير تمرينات ورزشي حين دياليز و پياده روي در منزل بر توانايي جسماني و كفايت دياليز بيماران همودياليزي
عنوان به زبان ديگر :
Effect of Intradialytic and Home-Based Walking Exercises on Physical Function and Dialysis Adequacy in Hemodialysis Patients
پديد آورندگان :
هاتف، مرضيه دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - دانشكده پرستاري و مامايي نسيبه - كميته تحقيقات دانشجويي , اسماعيلي، روانبخش دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - مركز تحقيقات ارتوپدي مازندران - گروه پرستاري , موسوي نسب، نورالدين دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - دانشكده بهداشت - گروه آمار , مدني، زهرا دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - دانشكده پزشكي - گروه طب ورزشي , اسپهبدي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - دانشكده پزشكي - گروه نفرولوژي , شفيع پور، ويدا دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - مركز تحقيقات ارتوپدي مازندران - گروه پرستاري
كليدواژه :
تمرينات ورزشي , كفايت دياليز , توانايي جسماني , همودياليز
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: بيماران تحت درمان با همودياليز، صرف نظر از سن، از اختلال در عملكرد جسماني و سبك زندگي كم تحرك رنج ميبرند و مشكلات گوناگون ناشي از كمتحركي بر ابعاد مختلف زندگي آنها اثر ميگذارد. تمرينات ورزشي متناسب با توانايي و تمايل بيماران همودياليزي ميتواند بهعنوان راهحلي براي مقابله با كمتحركي مطرح شود. مطالعه حاضر با هدف بررسي تاثير تمرينات ورزشي حين دياليز و پيادهروي در منزل بر توانايي جسماني و كفايت دياليز بيماران همودياليزي انجام شد. مواد و روشها: در اين كارآزمايي باليني، 60 بيمار همودياليزي به صورت تصادفي از دو بيمارستان تحت پوشش دانشگاه علوم پزشكي مازندران انتخاب شدند. بيماران گروه آزمون، برنامه ورزشي را به مدت هشت هفته (دو هفته حين دياليز و شش هفته در منزل) انجام دادند. از آزمون پيادهروي شش دقيقهاي (6MWT) جهت سنجش عملكرد جسماني و از مقاديرKT/V و URR براي سنجش كفايت دياليز استفاده شد. جهت آناليز دادهها از نرم افزار SPPS20 استفاده شد و 05/0≥p معنادار در نظر گرفته شد. يافتهها: در تست پيادهروي شش دقيقهاي، ميانگين مسافت طي شده توسط گروه آزمون در مقايسه با گروه كنترل تغيير معناداري داشت (015/0 P ꞊). سطح كفايت دياليز بيماران گروه آزمون با توجه به فرمول KT/V و URR، در مقايسه با گروه كنترل افزايش داشت، اگرچه اين افزايش از نظر آماري معنادار نبوده است. استنتاج: فعاليتهاي ورزشي از جمله برنامه طراحي شده سبب بهبود وضعيت جسماني بيماران همودياليزي ميشود. انجام اين فعاليتها به علت سهولت كاربرد، نداشتن عارضه، پايين بودن هزينه، قابل اجرا بودن در هر زمان و مكان و عدم نياز به تجهيزات خاص به بيماران همودياليزي توصيه ميشود.
چكيده لاتين :
Background and purpose: Patients undergoing hemodialysis, regardless of age, suffer from impaired physical function. Many problems caused by lack of mobility affect different dimensions of their lives. Exercise training, commensurate with the ability and willingness of hemodialysis patients could be of great benefit in dealing with the lack of physical activity. The aim of this study was to investigate the effect of intradialytic and home-based walking exercises on physical function and adequacy of hemodialysis patients. Materials and methods: In a clinical trial, 60 hemodialysis patients were randomly selected from two hospitals affiliated to Mazandaran University of Medical Sciences. Patients in the exercise group performed the exercise program for eight weeks (two weeks during dialysis and six weeks at home). The six-minute walk test (6MWt) was used to measure physical function and KT/V and URR values were used to measure the dialysis adequacy. Results: In the six-minute walk test, the mean distance walked by the exercise group was significantly different from that in the control group (P˂ 0.015). According to the KT/V and URR values, the adequacy of dialysis in patients in the exercise group increased, although this increase was not statistically significant. Conclusion: Exercise activities such as the program designed can improve physical function in hemodialysis patients. These activities are recommended for such patients since they are easily done at any time and place without any special equipment, have no complications, and are low cost.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران