بررسي‌ اثر عصاره‌ آبي سر شاخه‌هاي باد رنجبويه بر علائم ناشي از قطع مرفين در موش سوري

The effects of aqueous extracts of Melissa Officinalis on withdrawal syndrome in rats

چكيده زمينه و هدف: باد رنجبويه در مناطق مختلف ايران زياد مي‌رويد. در مطالعات قبلي خواص آرام بخشي, ضد تشنجي و ضد دردي آنها گزارش گرديده است. لذا احتمال مي‌رود عصاره اين گياه بر علائم ناشي از قطع مواد مخدر (مرفين) تأثير داشته باشد. بر اين اساس هدف‌ مطالعه‌ حاضر تعيين‌ اثر عصاره جوشانده سر شاخه‌هاي باد رنجبويه در دوزهاي‌ مختلف‌ بر علائم‌ ناشي‌ از قطع‌ مرفين‌‌ بوده‌ است‌. روش بررسي: در اين‌ مطالعه‌ تجربي40 سر موش‌‌ سوري‌ نر از نژاد آلبينو با وزن‌ 25 تا 30 گرم‌ مورد استفاده‌ قرار گرفتند. براي‌ معتاد كردن‌ حيوانات‌ از روش‌ مارشال ‌(تزريق 10 دوز دارويي در مدت چهار روز) استفاده‌ شد. دوزهاي (5، 10 و 25 ميلي‌گرم به‌ ازاء هر كيلوگرم‌ وزن) عصاره‌ گياه باد رنجبويه 30 دقيقه‌ قبل‌ از نالوكسان (2 ميلي‌گرم به‌ ازاء هر كيلوگرم‌ وزن‌) بصورت داخل صفاقي‌ تزريق گرديد. ارزيابي‌ علايم شاخص‌ قطع‌ مرفين شامل‌ تعداد پريدن‌، سنجش‌ وزن‌ مدفوع‌‌ بوده است. يافته‌ها: نتايج‌ نشان‌ مي‌دهد كه‌ تزريق‌ عصاره‌ باد رنجبويه بصورت وابسته به دوز و با دوزهاي 10 و 25 ميلي‌گرم‌ بطور قابل توجهي موجب كاهش تعداد پرش (0/005= (pو دفع‌ مدفوع (0/01=‌p) 30 دقيقه‌ قبل‌ از تزريق‌ نالوكسان‌ گرديد. نتيجه‌گيري‌: يافته‌هاي‌ فوق‌ نشان‌ مي‌دهد كه‌ عصاره‌ باد رنجبويه مي‌تواند نقش‌ مهمي‌ در كاهش‌ علايم ‌قطع‌ مرفين‌ داشته‌ باشد.

ABSTRACT Background and Aim: Melissa officinalis (MO) grows in the different parts of Iran abundantly. In previous studies, the extract of MO has been reported to have antinociceptive and anticonvulsive effects in rats. This study was designed to evaluate the effect of different doses of the aqueous decoction extracts of MO on withdrawal syndrome in rats. Material and Methods: 40 male albino rats (25-30 gr) were selected for this study. Morphine was used to produce drug dependency by Marshall method (injection of 10 doses of drug in four days). 30 min before injection of naloxone (2 mg/kg), different doses of the extract (5, 10, 25 mg/kg) were injected intraperitoneally and saline (10ml/kg IP) was injected into the rats of control group. Assessment of classic withdrawal syndrome was based on the number of jumps and the weight of the fecal material for every rat. Results: The results of this study indicated that injection of doses of 10, 25 mg/kg of the extract led to a significant decrease in the number of Jumps (p=0.005) and also in the weight of feces of the rats (p=0.01). Conclusion: We conclude the aqueous extract of MO can have an important role in the reduction of the severity of withdrawal syndrome in rats.