رابطه بين معنويت و اضطراب مرگ در بيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني

Relationship between Spirituality and Death Anxiety in Patients with Cancer Undergoing Chemotherapy

سابقه و هدف: سرطان به عنوان يكي از بيمارهاي با شيوع بالا مي‌تواند منجر به بروز مشكلات هيجاني و روانشناختي هم‌چون اضطراب مرگ شود. از سوي ديگر، سلامت معنوي مي‌تواند سازگاري بيمار مبتلا به سرطان با بيماري و اضطراب آن را بهبود بخشد. اين مطالعه با هدف تعيين نقش معنويت در پيش‌بيني اضطراب مرگ بيماران مبتلا به سرطان اجرا شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه توصيفي- همبستگي، بر روي بيماران مبتلا به سرطان تحت شيمي درماني شهر ساري در سال 1396 انجام شد. تعداد 100 بيمار مراجعه كننده به بيمارستان امام خميني (ره) با روش نمونه‌گيري مبتني بر هدف وارد مطالعه شدند. جمع‌آوري داده‌ها از طريق پرسشنامه‌هاي اطلاعات دموگرافيك، پرسشنامه معنويت و اضطراب مرگ تمپلر انجام شد. داده‌ها با استفاده از آزمون‌هاي همبستگي پيرسون و رگرسيون چند متغيري تحليل شد. يافته‌ها: نمره‌ي اضطراب مرگ 49 درصد بيماران بالا (8 و يا بيش‌تر) بود. ميانگين اضطراب مرگ و معنويت بيماران به ترتيب 96/2±39/8 و 59/11±44/85 بود. بين اضطراب مرگ و معنويت رابطه وجود نداشت (05/0 < P)، اما بين اضطراب مرگ و ابعاد معنويت رابطه وجود داشت. سطح اضطراب مرگ بيماران بيش‌ترين همبستگي را با بعد فعاليت‌هاي معنوي و كم‌ترين همبستگي را با بعد نيازهاي معنوي داشت، بدين معني كه با افزايش نمره بعد فعاليت‌هاي معنوي، سطح اضطراب مرگ بيماران كاهش مي‌يافت. استنتاج: براساس يافته‌هاي پژوهش كه مولفه‌ي اعتقادات معنوي در زندگي پيش بين مناسبي براي اضطراب مرگ بيمار مبتلا به سرطان است، مي‌توان با تمركز بر آموزش معنويت براي اين بيماران از بروز و يا شدت اضطراب مرگ آنان كاست.

Background and purpose: Cancer is a highly prevalent disease that could cause psychological and emotional complications such as death anxiety. On the other hand, spiritual well-being is an inherent element of health and may enhance patients’ adaptability to cope with their disease and associated anxiety. This study was done to determine the effect of spirituality in predicting death anxiety in patients with cancer. Materials and methods: This descriptive-correlational study was done in patients (n=100) with cancer in Sari, Iran 2017. The participants were selected using convenience sampling in Imam Khomeini Hospital. Data was collected by a demographic questionnaire, Templer Death Anxiety Scale (DAS), and Spirituality Questionnaire (SQ). The data was analyzed using Pearson correlation and Regression analysis. Results: The death anxiety score in 49% of the patients was high (higher than 8). The mean score for death anxiety and spirituality was 8.39±2.96 and 85.44±11.59, respectively. There was no relation between death anxiety and spirituality (P>0.05), but there were relations between death anxiety and dimensions of spirituality. Death anxiety level was highly correlated with spiritual practices dimension but had the least correlation with spiritual needs. Higher levels of spiritual practices can decrease the level of patient’s death anxiety. Conclusion: According to findings, spiritual practices dimension is a suitable predictor of death anxiety in patients with cancer, therefore, spirituality training might decrease the incidence or level of their death anxiety.