عنوان مقاله :
بررسي رابطه خشونت در بارداري با افسردگي پس از زايمان
عنوان به زبان ديگر :
Evaluation of the relationship between domestic violence in pregnancy and postnatal depression
پديد آورندگان :
دولتيان، ماهرخ دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - دانشكده پرستاري مامايي , حسامي، كژال دانشگاه علوم پزشكي كردستان , شمس، جمال دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي - مركز تحقيقات علوم اعصاب - گروه روانپزشكي , علوي مجد، حميد دانشگاه علوم پزشكي شهيد بهشتي تهران - دانشكده پيراپزشكي - گروه آمار زيستي
كليدواژه :
افسردگي پس از زايمان , بارداري , خشونت خانگي
چكيده فارسي :
چكيده زمينه و هدف: خشونت خانگي عليه زنان در حال حاضر بطور وسيعي به عنوان مشكل مهم سلامت عمومي تشخيص داده شده است. تحقيقات در زمينه خشونت خانگي در بارداري براي روشنتر ساختن ارتباط بين انواع مختلف خشونت و پيامدهاي سلامت رواني، مخصوصاً دركشورهاي در حال توسعه كه تحقيقات كمي در اين زمينه وجود دارد، مورد نياز است. لذا پژوهش حاضر با هدف تعيين رابطه خشونت خانگي در بارداري و افسردگي پس از زايمان در زنان باردار مراجعهكننده به مراكز بهداشتي- درماني شهرستان مريوان در سال 1386 انجام شد. روش بررسي: تحقيق به روش تحليلي كوهورت انجام شد. در مدت 4 ماه مجموعاً 251 زن باردار در ماه آخر بارداري از نظر وجود يا عدم خشونت در بارداري بررسي شدند و به دو گروه خشونت ديده و خشونت نديده تقسيم شدند. سپس اين زنان پرسشنامه افسردگي ادينبرگ را در هفته 4-6 پس از زايمان، تكميل كردند. امتياز ادينبرگ بالاي 10 به عنوان افسرده در نظرگرفته شد. در جريان پيگيري 11 نفر از مطالعه خارج شدند و در نهايت آناليز آماري بر روي 120 مورد خشونت ديده و 120 مورد خشونت نديده انجام شد. تجزيه وتحليل داده ها با استفاده از برنامه 13 SPSS و آمار توصيفي و آمار تحليلي: تي تست، آزمون كاي اسكوئر و ريسك نسبي براي تجزيه و تحليل داده ها استفاده شد. (0/05>p) معني دار در نظر گرفته شد. يافتهها: ميانگين سن نمونه هاي مورد مطالعه 5/53±26/02 سال بود. اكثر شركتكنندگان داراي تحصيلات ابتدايي و خانه دار بودند. ميزان شيوع افسردگي پس از زايمان 34/2% بود كه 15/8% افراد درگروه خشونت نديده و 52/5% افراد درگروه خشونت ديده داراي نمره بيشتر از 10 در پرسشنامه افسردگي پس از زايمان ادينبرگ بودند. بين خشونت خانگي و افسردگي پس از زايمان رابطه معنيداري وجود داشت (0/001>p) و برآورد خطر نسبي افسردگي 3/3=RR با فاصله اطمينان 95 درصد بين 5/1-2/1 بود. نتيجه گيري: از آنجا كه تأثيرات منفي خشونت خانگي در دوران بارداري در اين پژوهش و مطالعات ديگر به خوبي مشخص شده است توصيه مي شود كه كليه درمانگاههاي مراقبت از بارداري به طور معمول غربالگري خشونت خانگي را انجام دهند تا موارد را شناسايي كرده و مشاوره لازم را انجام دهند.
چكيده لاتين :
ABSTRACT Background and Aim: Domestic violence against women is now widely recognized as an important public health problem. Research works are necessary to clarify the relationship between the different forms of domestic violence and mental health outcomes, especially in the developing countries where relatively little research is available. The aim of this study was to evaluate the relationship between domestic violence in pregnancy and postnatal depression in pregnant women referring to the health care centers in Marivan, in 1386. Material and Methods: This study was a prospective cohort study. Sample size included 251 women at the last month of pregnancy who were questioned about domestic violence during pregnancy and assigned into 2 groups: abused and non-abused groups. Each group included 120 patients. 11 patients were lost to follow up. Then the subjects filled out the Edinburg Postnatal Depression Scale questionnaire within 4-6 weeks after delivery. P<0/05 considered statistically significant. Results: The mean age of the subjects was 26.02±5.53 years and most of them had elementary education. The prevalence rate of depression among the patients was 34.2%. %15.8 of the women in the abused group and %52.5 of the women in the non- abused group had scores of more than 10 on the basis of Edinburg Postnatal Depression Scale. There was a significant relation ship between domestic violence and postnatal depression (p<0.001). The relative risk of depression RR=3.3 with a confidenc interval of 95% was between 2.1 and 5.1. Conclusion: Since the detrimental impacts of domestic violence during pregnancy have been clarified in this research and other studies, it is recommended to screen such cases routinely in order to recognize abused cases for counseling.
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان
عنوان نشريه :
مجله علمي دانشگاه علوم پزشكي كردستان