بررسي مقايسه‌اي مشكلات رفتاري كودكان ورزشكار و غير ورزشكار

Comparative study of behavioral problems of athlete and non-athlete children

چكيده زمينه و هدف: با توجه به اين كه از بهداشت رواني ضعيف در دوران كودكي به عنوان پيش قراول وجود رفتارهاي زيان بار جسمي و رواني در آينده ياد شده و از طرفي با در نظر گرفتن اصل ارتباط و تأثير جسم و روان بر يكديگر، پژوهش حاضر با هدف مقايسه مشكلات رفتاري در بين كودكان ورزشكار و غير ورزشكار انجام شده است. روش بررسي: نوع مطالعه علي- مقايسه‌اي است براي اين منظور، 221 نفر دانش‌آموز دختر و پسر از بين دانش آموزان 7 تا 11 ساله مشغول به تحصيل در شهرستان سنندج انتخاب شده و به سه گروه غيرورزشكار، ورزشكار انفرادي و ورزشكار گروهي تقسيم شدند. جهت اندازه گيري مشكلات رفتاري، پرسشنامه رفتاري كودكان راتر فرم معلم و فرم والد مورد استفاده قرار گرفت. در تجزيه و تحليل داده‌ها از آزمون t مستقل جهت مقايسه ميانگين‌هاي دو گروه دختر و پسر و همچنين از آزمون تحليل واريانس يكطرفه براي مقايسه متغيرها در سه گروه استفاده شد. يافته ها: با استناد به نتايج به دست آمده از هر دو فرم مذكور، علاوه بر ميزان شيوع بيشتر مشكلات رفتاري در كودكان غير ورزشكار، تفاوت هر يك از خرده مقياس‌ها در بين دو گروه كودكان ورزشكار و غير ورزشكار نيز از لحاظ آماري معنادار گرديد (0/05>P<0/01 , P). همچنين پسران ميزان بالاتري از مشكلات رفتاري را نسبت به دختران به خود اختصاص دادند (0/01>P). نتيجه گيري: فعاليت‌هاي مختلف ورزشي مي‌توانند در پيشگيري و كاهش مشكلات رفتاري كودكان موثر واقع گردند به طوري كه مي‌توان به آن به عنوان ابزاري ارزشمند در كنار ساير روش‌هاي نوين مقابله نگريست.

ABCTRACT Background and Aim: Poor mental hygiene in childhood can result in disadvantageous physical and mental behavior in the future. Considering the relationship between body and mind and their influence over each other this study was conducted to compare behavioral problems of athlete with those of non-athlete students. Material and Methods: 221 male and female students between 7 and 11 years of age were entered into this study, in Sanandaj City and were divided into three groups: non athlete, individual sport and team sport. To assess behavior problems we used teacher`s and patient`s Rutter children behavior questionnaire, which were completed by teachers and parents. We used t-test for comparison of the mean values between boys and girls and one- way ANOVA was used to compare variables in the three groups. Results: The results of this study showed higher prevalence of behavioral problems in non-athlete children and significant differences in the subscales between the individual sport and team sport groups (P<0.05 ,P< 0.01). Also the boys had higher rates of behavior problems than girls (P< 0.01). Conclusion: Various sport activities can be useful in reducing behavior problems in children and can be regarded as a valuable way, in addition to other new methods, for managing behavior problems.