مقايسه شمارش اجسام لاملار در ترشحات معده با تست تكانه آسپيراسيون معده جهت پيشگويي ميزان رسيدگي ريه در نوزادان نارس

Comparative study of diagnostic value of gastric aspirate shakes test & lamellar body count for prediction of lung maturity in premature neonates

چكيده زمينه و هدف: سندرم ديسترس تنفسي از علل شايع مرگ و ميردوره نوزادي است و علت آن عدم وجود مقدار كافي سورفاكتانت در بافت ريه جنين مي‌باشد. چندين روش آزمايشگاهي براي پيش‌بيني ميزان سورفاكتانت در ريه جنين وجود دارد. هدف از اين مطالعه، مقايسه دو تست شمارش اجسام لاملار در ترشحات معده (تست كمي) با تست تكانه آسپيراسيون معده (تست كيفي) جهت پيشگويي ميزان سورفاكتانت موجود در ريه نوزادان نارس مي‌باشد. روش بررسي: مطالعه كاربردي حاضر يك مطالعه ارزش تشخيصي از نوع تحليلي است كه بمدت 6 ماه در سال 1391 بر روي 150 نوزاد نارس با سن حاملگي كمتر از 34 هفته در بيمارستان امام رضا (ع) كرمانشاه انجام گرديد. براي انجام اين مطالعه هر دو تست تكانه آسپيراسيون معده و شمارش اجسام لاملار بر روي تمام نوزادان مورد بررسي بطور همزمان انجام شد. در ابتدا حداقل 2/5 سي‌سي از ترشحات معده نوزاد در طي يك ساعت از تولد توسط لوله نازوگاستريك آسپيره مي‌شد و براي انجام تست تكانه آسپيراسيون معده به حداقل 0/5 سي‌سي از مايع آمنيوتيك، 0/5 سي‌سي نرمال سالين و يك سي‌سي اتيليك الكل 95% اضافه و بمدت 15 ثانيه به خوبي تكان داده مي‌شد. سپس با شمارش حباب‌هاي تشكيل شده بر روي سطح لوله نتيجه آزمايش ارزيابي مي‌شد. شمارش اجسام لاملار نيز با استفاده از شمارشگر سلولي مدل Sysmexمدل Xt-1800iانجام شد. از منحني Roc و ضريب توافق كاپا براي تحليل نتايج استفاده شد. يافته‌ها : در مجموع از230 نمونه گرفته شده 80 نمونه به علت آلودگي به خون و مكونيوم از مطالعه حذف شدند و نهايتا 150 نمونه بررسي شد. 59 نوزاد (39/3%) دچار سندرم ديسترس تنفسي بودند. حساسيت، ويژگي، ارزش اخباري منفي و مثبت تست تكانه آسپيراسيون معده براي تشخيص سندرم ديسترس تنفسي بترتيب 62/7%، 100%، 80/5%، 100% و در مورد شمارش اجسام لاملار بترتيب 98/3%، 94/5%، 98/9%، 1/%92 بود. نتيجه گيري: شمارش اجسام لاملار، تستي مناسب جهت غربالگري از نظر بررسي سندرم ديسترس تنفسي مي‌باشد وتست تكانه آسپيراسيون معده نيز تست مناسبي براي ردكردن سندرم ديسترس تنفسي مي‌باشد و اين دو تست در كنار هم حساسيت و ويژگي مناسبي از نظرتشخيص ميزان سورفاكتانت ريه را دارند.

Background and Aim: Respiratory distress syndrome due to lack of enough surfactant in fetal lung tissue is a common cause of neonatal mortality. There are several laboratory methods to predict the amount of fetal lung surfactant. The purpose of this study was to compare lamellar body count test (Quantitative test) and gastric aspirate shake test (Qualitative test) for prediction of the amount of pulmonary surfactant in premature neonates. Material and Method: This descriptive- analytic study was performed between August 2012 and January 2013 for 6 months and included 150 premature infants with gestational age of less than 34 weeks, born in Imam Reza (AS) Hospital, in Kermanshah. In this study, both gastric aspirate shake test & lamellar body count test were performed for all infants simultaneously. Using nasogastric tube we aspirated at least 2.5 cc of gastric secretions within the first hour of birth. For gastric aspirate shake test we added 0.5 cc normal saline and 1cc 95% ethyl alcohol to 0.5 cc of amniotic fluid and shook the test tube well for 15 seconds. Then, we counted the bubbles formed on the surface of the test tube. A cell counter (Sysmex model Xt-1800i) was used to determine the lamellar body counts. We used ROC Curve and kappa coefficient for data analysis. Results: Of 230 samples, 80 were excluded from the study because of contamination with blood or meconium. Finally, 150 samples were analyzed. 59 cases (39/3%) had respiratory distress syndrome. The respective values of sensitivity, specificity , positive and negative predictive values for diagnosis of respiratory distress syndrome were 62.7%, 100%, 80.5% and100% for gastric shake test, and 98.3%, 94.5% , 98.9% and 92.1% for lamellar body count test . Conclusions: Lamellar body count, is a useful test for screening of respiratory distress syndrome and gastric aspirate shake test is also a suitable test to rule out respiratory distress syndrome. By using these 2 tests, we can expect appropriate sensitivity and specificity in the diagnosis of respiratory distress syndrome.