عنوان مقاله :
بررسي ميزان شيوع اختلالات اسكلتي–عضلاني در رانندگان برون شهري استان مازندران
عنوان به زبان ديگر :
Prevalence of Musculoskeletal Disorders in Suburban Drivers in Mazandaran Province, Iran
پديد آورندگان :
اعتمادي نژاد، سياوش دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - مركز تحقيقات علوم بهداشتي - گروه مهندسي بهداشت حرفه اي و ارگونومي , يزداني چراتي، جمشيد دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - دانشكده بهداشت - گروه آمار زيستي و اپيدميولوژي , خوش اندام سروينه باغي، فاطمه دانشگاه علوم پزشكي مازندران، ساري - دانشكده بهداشت - معاونت بهداشتي
كليدواژه :
اختلالات اسكلتي-عضلاني , رانندگان برون شهري , مشخصه هاي دموگرافيك , استان مازندران
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: امروزه شيوع بالايي از دردهاي اسكلتي-عضلاني، در رانندگان كشورهاي رو به رشد گزارش ميشود. با اين وجود در ايران تحقيقات بسيار كمي در اين زمينه بر رانندگان برون شهري انجام گرفته است. هدف از مطالعه حاضر، تعيين ميزان شيوع اختلالات اسكلتي-عضلاني مرتبط باكار و تعيين عوامل مرتبط باآن در رانندگان برون شهري استان مازندران ميباشد. مواد و روشها: مطالعه به صورت مقطعي و از نوع توصيفي تحليلي ميباشد كه برروي 1850 راننده برون شهري استان مازندران انجام شد. پرسشنامه علائم اختلالات اسكلتي-عضلاني نورديك وپرسشنامه مربوط به ويژگيهاي فردي براي همه رانندگان تكميل شد. تحليل دادهها با استفاده ازرگرسيون لجستيك آزمون كاي دو توسط نرم افزار SPSSنسخه 22 انجام شد. يافتهها: بيشترين ميزان شيوع دردهاي اسكلتي-عضلاني در رانندگان، در12 ماه گذشته به ترتيب مربوط به نواحي،گردن 16/3 درصد، زانوها 13/9 درصد و پشت وآرنجها 10/7 درصدگزارش شد. متغيرهايي مانند سن، سابقه كار، مصرف سيگار، ميزان تصادفات و وضعيت تاهل با درد در نواحي مختلف بدن در رانندگان در 12 ماه اخير ارتباط معني دار داشت(05/0> P).
استنتاج: يافتههاي اين مطالعه نشان داد اختلالات اسكلتي-عضلاني دررانندگان برون شهري بخصوص در ناحيه گردن و زانو شيوع بالا يي دارد كه با طراحي صندلي ارگونوميك خودرو براساس ابعاد آنتروپومتريك ايرانيان، انجام ورزشهاي كششي و داشتن استراحت كافي و همچنين آموزش نشستن صحيح به رانندگان ميتوان تا حدود زيادي از بروزاين اختلالات پيشگيري كرد.
چكيده لاتين :
Background and purpose: In developing countries, a high prevalence of musculoskeletal disorders is reported among drivers. However, there are few researches in Iran on this problem among suburban drivers. The present study aimed at investigating the prevalence of work-related musculoskeletal disorders and its related factors in suburban drivers in Mazandaran province.
Materials and methods: This cross-sectional descriptive analysis was carried out in 1850 suburban drivers. Nordic Musculoskeletal Questionnaire and the demographic questionnaire were completed for all drivers. Logistic regression analysis was done in SPSS V22 applying Chi-square test. Results: The highest prevalence of musculoskeletal disorders in the past 12 months was found in neck (16.3%), knees (13.9%), and back and elbow (10.7%). Other factors such as age, work experience, smoking, previous accidents, and marital status showed a significant relationship with pain in various parts of the body (P<0.05).
Conclusion: This study showed a high prevalence of musculoskeletal disorders (especially in neck and knee) among suburban drivers in Mazandaran province. Such disorders could be easily prevented by designing ergonomic seats based on Iranian anthropometric sizes, doing stretch exercises, having sufficient rest, and trainings on correct sitting.
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران
عنوان نشريه :
مجله دانشگاه علوم پزشكي مازندران