بررسي بيماري زايي باكتري Yersinia ruckeri در بچه ماهيان تاسماهي ايراني (Acipenser persicus)

Pathogenicity of Yersinia ruckeri bacterium in Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings

در اين تحقيق بيماري زايي باكتري Yersinia ruckeri در تاسماهي ايراني (Acipenser persicus) انگشت قد بررسي گرديد. به اين منظور يك گروه شاهد مثبت و يك گروه شاهد منفي (هر كدام با سه تكرار) در نظر گرفته شد. ماهيان گروه تيمار با 0/1 سي سي سوسپانسيون باكتريايي حاوي 6^10 × 2/8 (باكتري زنده/ هر ماهي) از طريق تزريق داخل صفاقي مواجهه داده شدند. به ماهيان گروه كنترل مثبت 0/1 سي سي سرم فيزيولوژي استريل به صورت داخل صفاقي تزريق شد. هيچ تزريقي در ماهيان گروه كنترل منفي صورت نگرفت. اولين تلفات در گروه تيمار 48 ساعت پس از مواجهه مشاهده شد. تلفات در گروه تيمار در زمان هاي 48، 72، 96 ساعت و 7 روز پس از مواجهه به ترتيب % 6/7، % 26/6، %60 و %70 ثبت گرديد. عمده ترين علايم كلينيكي در ماهيان بيمار شامل خونريزي در قسمت انتهايي و تجمع مايعات خوني در لومن روده بود. بارزترين علامت در بررسي آسيب شناسي روده ها شامل نكروز گسترده در بافت اپيتليوم پوششي و تجمع لنفوسيت ها در بافت زير مخاط روده ها بود. همچنين در بررسي خون شناسي اختلاف معني دار در تعداد گلبولهاي قرمز، تعداد گلبولهاي سفيد، MCH، MCHC، هموگلوبين و هماتوكريت در بين ماهيان تيمار و ماهيان گروه شاهد ثبت گرديد.

In the present study, we evaluated the pathogenicity of Yersinia ruckeri on Persian sturgeon (Acipenser persicus) fingerlings. We divided the sturgeon into one treatment group, one positive control group and one negative control group (with three replicates for each group). The treatment group juvenile Persian sturgeon received 0.1 ml of bacterial suspension (2.8 × 106 cells/fish) via an intraperitoneal injection. Positive control fish received 0.1 ml intraperitoneal injection of sterile normal saline. The negative control group received no injection. According to the results, first mortality was observed 48 h post-challenge in the treatment group. Mortality rates in the treatment group post-challenge were 6.7% (48 h), 26.6% (72 h), 60% (96 h), and 70% (7 days). Haemorrhage in terminal part of intestine and accumulation of bloody fluid in the intestinal lumen were observed in the majority of sick fish. Intestinal histopathology was characterized by spread necrosis in the epithelium of the villi and lymphocytic infiltration to the connective tissues. In the haematological study, we observed significant differences in RBC, WBC, MCH, MCHC, hemoglobin, and hematocrit counts between fish from the treatment and control groups.