بررسي ميزان شيوع آسيب هاي ارتوپديك تشخيص داده نشده در بيماران با تروماي متعدد

Prevalence of Missed Orthopedic Injuries among Patients with Multiple Trauma

سابقه و هدف: عدم تشخيص بعضي از آسيب ها به دنبال تروماهاي ماژور در بيماران با تروماي متعدد به عنوان يك مشكل هميشگي چه از نظر كلينيكال و چه از نقطه نظر پزشكي قانوني باقي مانده است. هدف از اين مطالعه ب‍ررس‍ي‌ ميزان شيوع آسيب هاي ارتوپديك فراموش شده در بيماران با تروماي متعدد مي باشد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه ي توصيفي مقطعي آينده نگر در طي سال 1395 بر روي كليه‌ي بيماران تروماي متعدد بستري شده در بخش‌هاي اورژانس، ارتوپدي و يا جراحي بيمارستان امام خميني(ره) شهر ساري انجام شد. اطلاعات مورد نظر با استفاده از چك ليستي حاوي سوالاتي پيرامون اطلاعات دموگرافيك (سن، جنس) ، مكانيسم تروما، زمان تروما، نوع آسيب و مداخلات درماني جمع‌آوري گرديد. داده‌هاي حاصل به كمك برنامه آماري SPSS 19.0 مورد آناليز آماري قرار گرفتند. يافته‌ها: افراد بيمار مراجعه كننده با رده سني 7 تا 28 سال مورد بررسي قرار گرفتند. 82 درصد بيماران مرد بودند. فرواني آسيب‌هاي فراموش شده 8/5 درصد بود. انواع آسيب‌هاي فراموش شده شامل شكستگي ترقوه، متاكارپ، اسكافوئيد، استابولوم، گردن ران، اينترتروكانتريك، پاشنه، قوزك خارجي و ليسفرانك و دررفتگي لگن بوده است. نتايج به‌دست آمده نشان‌دهنده ارتباط فراواني‌آسيب‌هاي فراموش شده با سن بالاتر، تروماي بيشتر، جنس مرد، تروماي بلانت وسطح هوشياري بالاتر بوده است (034/0p=). همچنين 44/4 درصد موارد پس از شناسايي اين آسيب‌ها موجب تغيير برنامه درماني غيرجراحي به جراحي شده است. استنتاج: به نظر مي‌رسد كه اجراي يك برنامه ارزيابي مجدد در بيماران با تروماي متعدد مي‌تواند موجب شناسايي بسياري از آسيب‌هاي تشخيص داده نشده در ارزيابي‌هاي اوليه و ثانويه بيماران شود و در نهايت منجر به مديريت درمان بهتر بيماران و كاهش آسيب‌هاي فراموش شده شود.

Background and purpose: Missed detection of some major trauma in the context of multiple trauma remains a persistent problem in both clinical aspects and forensic medicine. This study aimed at investigating the prevalence of missed injuries in patients with major trauma. Materials and methods: This prospective cross-sectional study was done in all multiple trauma patients (7-28 years of age) admitted to emergency, orthopedic, and surgical departments in Sari Imam Khomeini Hospital, 2016. Data was collected using a checklist to study the demographic information (age and gender), mechanism of injury, time of injury, the type of trauma, and treatment interventions. SPSS V19 was used for data analysis. Results: The patients were 82% males. The frequency of missed injury was 5.8%, including clavicles, metacarpal, scaphoid, acetabulum, femoral neck, intertrochanteric, heels, Lisfranc, and ankle fractures, and hip dislocation. The results indicated a relationship between the frequency of missed injuries and older ages, more trauma, male patients, blunt trauma, and higher level of consciousness (P= 0.034). Also, in 44.4% of the cases, identifying the damage led to changing the non-surgical treatment to surgical treatment. Conclusion: Tertiary surveys in multiple trauma patients could be of great benefit in identifying missed injuries and eventually cause better patient management.