اثرات حفاظتي عصاره آبي تيغه مياني ميوه گردو بر هپاتوپاتي ديابتي در موش هاي سوري ديابتي شده با استرپتوزوتوسين

Protective effects of aqueous extract of internal septum of walnut fruit on diabetic hepatopathy in streptozotocin-induced diabetic mice

زمينه و هدف: گرايش به درمان ديابت توسط گياهان دارويي كه داراي عوارض جانبي كمتري نسبت به داروهاي شيميايي هستند، روز به روز گسترش مي يابد. در مطالعه حاضر، اثرات حفاظت كبدي و ضد ديابتي عصاره آبي تيغه مياني ميوه گردو در موش سوري ديابتي ارزيابي شده است. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي ديابت با دوز mg/kg60 استرپتوزوتوسين به صورت داخل صفاقي در 35 موش سوري نر بالغ القاء شد و موش ها به طور تصادفي به 5 گروه تقسيم شدند. گروه كنترل منفي، نرمال سالين و گروه هاي تيمار به ترتيب mg/kg 0/5 گلي بنكلاميد و g/kgµ 200 و 400 عصاره آبي تيغه مياني ميوه گردو را به مدت 15 روز دريافت كردند. يك گروه نيز به عنوان كنترل مثبت (ديابتي تيمار نشده) در نظر گرفته شد. در روز پايان، سطوح سرمي گلوكز خون و آنزيم هاي آلكالين فسفاتاز (ALP)، آسپارتات آمينوترانسفراز (AST) و آلانين آمينوترانسفراز (ALT) اندازه گيري شدند. حجم تام كبد، سينوزوئيدها، هپاتوسيت ها، سياهرگ مركزي، سياهرگ باب، انشعابات سرخرگ كبدي و مجاري صفراوي بر روي مقاطع بافتي تخمين زده شد. يافته ها: عصاره آبي تيغه مياني گردو توانست قند خون، آنزيم هاي AST و ALP و همچنين حجم تام كبد، سينوزوئيدها و سياهرگ مركزي را نسبت به گروه ديابتي درمان نشده به طور معناداري كاهش دهد (0/05> p). نتيجه گيري: طبق نتايج بدست آمده، عصاره آبي تيغه ي مياني ميوه گردو مي تواند سطح قند خون را تنظيم نموده و از تخريب بافت كبد در موش هاي سوري ديابتي شده با استرپتوزوتوسين، پيش گيري نمايد

Backgrounds and Aim: Treatment of diabetes by ethnomedicinal plants which have fewer side effects than chemical drugs has been on the rise. In this study we assessed hepatoprotective and antidiabetic effects of aqueous extract of internal septum of walnut fruit (ISWF) on diabetic mice. Material and Methods: In this experimental study 35 mature male mice were made diabetic by administration of 60 mg/kg of streptozotocin intraperitoneally. The mice were randomly divided into 5 groups. The negative (non diabetic) and positive (diabetic) control groups received normal saline and the 1st, 2nd and 3rd treatment groups received 0.5 mg/kg of glibenclamide, 200 and 400 μl/kg of aqueous extract of ISWF through gavage respectively for 15 days. On the last day, serum levels of blood glucose, ALT (alanine aminotransferase), AST (aspartate aminotransferase) and ALP (alkaline-phosphatase) were measured. After tissue processing, we measured total volume of the liver, hepatocytes, sinusoids, portal vein, central vein, hepatic arteries and bile ducts in the sections of the tissues. Results: Use of aqueous extract of ISWF in the treatment groups led to significant decrease in blood glucose levels, AST and ALP enzymes and also total volume of liver, sinusoids and central vein (p<0.05) compared to those in the non-treated diabetic group. Conclusion: According to the results, aqueous extract of ISWF, can regulate the blood glucose level and inhibit hepatic damage in streptozotocin-induced diabetic mice.