مقايسه ميزان بزاق در بيماران مبتلا به اچ آي وي و افراد سالم

Comparing Salivary Rate Between HIV Patients and Healthy Controls

سابقه و هدف: حضور مقادير كافي بزاق براي پيشگيري از بروز ضايعات دهاني، توانايي صحبت كردن و جلوگيري از پوسيدگي دندان ضروري است. اين مطالعه مقطعي بر روي 50 نفر شامل 25 نفر بيمار مبتلا به اچ آي وي (گروه مورد) و 25 نفر سالم (گروه شاهد) از مراجعين مركز مشاوره بيماري‌هاي رفتاري بيمارستان امام خميني (ره) تهران انجام شد. مواد و روش‌ها: اين مطالعه مقطعي بر روي 50 نفر شامل 25 نفر بيمار مبتلا به اچ آي وي (گروه مورد) و 25 نفر سالم (گروه شاهد) انجام شد. سرعت بزاق در طي 10 دقيقه مورد اندازه‌گيري قرارگرفت. گروه مورد و شاهد با توجه به سن، جنس، سابقه مصرف سيگار و ساير داروها همسان بودند (9/0 > p). افرادي كه سوء‌مصرف مواد، الكل و بيماري‌هاي سيستميك داشتند، از هر دو گروه حذف شدند. داده‌ها وارد نرم‌افزار SPSS شد و مورد تجزيه و تحليل آماري قرار گرفت. يافته‌ها: ميانگين ميزان بزاق در گروه شاهد 86/0 ± 67/4 ميلي ليتر در دقيقه و در گروه مورد 8/1 ±6/3 ميلي ليتر در دقيقه بود. مقايسه گروه شاهد و مورد نشان داد كه ميانگين ميزان بزاق گروه مورد به‌طور معني‌داري كم‌تر از گروه نرمال بود (01/0 = p). سطح تحصيلات (05/0p<)، كاهش شمارش CD4 (0004/0 (p= و مصرف داروهاي ضد رتروويروسي (0004/0 (p= ارتباط معنا داري با تغييرات ميزان بزاق داشتند. استنتاج: ميزان بزاق در افراد مبتلا به اچ‌آي وي مي‌تواند تحت تاثير عفونت اچ آي وي قرار گيرد. بنابراين پزشكان بايد توجه بيش‌تري به مشكلات دهاني اين گروه از بيماران نمايند.

Background and purpose: Normal amount of saliva is necessary for prevention of oral lesions, caries, and proper speech. The purpose of this research was to study the salivary flow rate in HIV-1 seropositive attending Tehran Imam Khomeini Hospital. Materials and methods: A cross-sectional study was conducted in 50 individuals including 25 HIV-1 seropositive patients (case group) and 25 healthy people (control group) attending the Counseling Center for Behavioral Diseases in Tehran Imam Khomeini Hospital, Tehran. The saliva rate was measured during 10 min. The case and control groups were matched in terms of age, gender, history of smoking, and other drugs (p< 0.9). People with history of drug abuse, alcohol, and systemic diseases were excluded from the study. Data analysis was done in SPSS. Results: Salivary flow rate in controls and case group were 4.6±0.86 ml/min and 3.6±1.8 ml/min, respectively. In the case group, the salivary rate was significantly lower than that of the control group (p= 0.01). Moreover, significant associations were seen between salivary flow rate and educational level (p<0.05), anti-retroviral consumption (p=0.0004), and low CD4 count (p=0.0004). Conclusion: Salivary flow rate in HIV positive patients could be affected by HIV. So, clinicians should pay attention to oral problems more rigorously in people living with HIV.