اثر روش هاي مختلف پرايمينگ بر قابليت انبارداري و جوانه زني بذر كلزا (Brassica napus) لاين كرج 3 در شرايط تنش شوري

The Effects of Different Priming Methods on the Storability and Germination under Salinity Stress in Rapeseed (Brassica napus) Line Karaj 3

در اين تحقيق اثر روش­هاي مختلف پرايمينگ بر درصد و سرعت جوانه ­زني كلزا در شرايط تنش شوري و تعيين قابليت انبارداري بذرهاي پرايم شده مطالعه شد. به اين منظور سه آزمايش به صورت مجزا انجام شد كه شامل آزمايش جذب آب، آزمايش اثر شوري بر جوانه زني و آزمايش قابليت انبارداري بذرهاي پرايم شده بودند. تيمارهاي پرايمينگ در 5 سطح بدون پرايمينگ، هيدروپرايمينگ، پرايمينگ با اسيد هيوميك، اسيد ساليسيليك و اسيد جيبرليك بودند. تنش شوري در چهار سطح صفر، 4، 8 و 12 دسي زيمنس بر متر اعمال شدند. قابليت انبارداري بذرهاي پرايم شده نيز طي 226 روز مورد ارزيابي قرار گرفت. نتايج آزمايش جذب آب نشان داد بذرهاي كلزا بعد از حدود 18 ساعت جذب آب وارد فاز سوم آبنوشي شدند. نتايج آزمايش شوري نشان داد كه شوري 12 دسي­ زيمنس بر متر، كمترين (74/3 درصد) و شوري صفر بيشترين (83 درصد) درصد جوانه ­زني را داشت. سرعت جوانه زني در تمام تيمارهاي پرايمينگ، بالاتر از شاهد بود به­ طوري­ كه پرايمينگ با اسيد جيبرليك (0/034 بر ساعت)، اسيد هيوميك (0/036 بر ساعت)، اسيد ساليسيليك (0/027 بر ساعت) و هيدروپرايمينگ (0/036 بر ساعت) اختلاف معني داري با عدم پرايمينگ (0/019 بر ساعت) داشتند. به طور كلي در همه سطوح شوري بذرهاي پرايم شده جوانه زني بهتري نسبت به تيمار بدون پرايم داشتند. قابليت انبارداري بذرهاي پرايم شده و بدون پرايمينگ طي زمان كاهش معني داري پيدا نكردند. در كل مي توان نتيجه گرفت پرايمينگ تحمل به شوري را افزايش داد و مي توان آن­ها را نظير بذرهاي بدون پرايمينگ نگهداري كرد.

This study was conducted to study the effects of different priming methods on germination rate and percentage under salinity stress and to determine the stability of primed seeds. In order to accomplish this, three different experiments were conducted separately, including the experiment of water uptake, the experiment of salinity stress, and the experiment of storability of primed seeds. Priming treatments were five levels of control (unprimed), hydropriming (Hyd), priming with humic acid (HA), priming with salicylic acid (SA) and priming with gibberellic acid (GA). Salinity stresses were four levels of 0, 4, 8 and 12 ds/m of NaCl. The stability of prime seeds was investigated over a period of 226 days after priming. The results of water uptake showed that rapeseeds entered into the third phase of water uptake after 18 hours of hydration. The results of the salinity experiment showed that salinity levels of 12 and 0 ds/m had the lowest (74.3 %) and highest (83 %) germination percentage, respectively. In terms of germination rate, there were significant differences between GA (0.034 h-1), HA (0.036 h-1) and Hyd (0.036 h-1) with C (0.019 h-1) and SA (0.027 h-1). Generally speaking, primed seeds germinated better than control seeds at all levels of salinity. The storability of primed seeds and control seeds had no significant decrease during storage. Finally, it was concluded that seed priming increased the tolerance to salinity stress; in terms of storability, there was no significant difference between primed seeds and primed seeds could be stored in the same way as control seeds.