عنوان به زبان ديگر :
Investigation of morphological, yield and medicinal properties of Perilla (Perilla frutscens) under chemical, biological and organic fertilizers in Mashhad Ardehal and Sensen regions of Kashan
پديد آورندگان :
قانع، محمدرضا دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه زراعت , قاجار سپانلو، مهدي دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه خاكشناسي , بابايي زاد، ولي اله دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - گروه گياه پزشكي , پيردشتي، همت اله دانشگاه علوم كشاورزي و منابع طبيعي ساري - پژوهشكده ژنتيك و زيست فناوري كشاورزي طبرستان- گروه زراعت
كليدواژه :
پريلا , رزمارينيك اسيد , عملكرد بوته , شبه ميكوريز , هيوميك اسيد
چكيده فارسي :
سابقه و هدف: از زمان‌هاي قديم گياهان دارويي از جمله منابع طبيعي مهم در ايران به شمار مي‌آيند. پريلا از گياهان يكساله خاانواده نعناييان بوده و بومي منطقه شرق آسياست و به طور گسترده‌اي در هندوستان، چين، ژاپن، هنگكنگ، كره شمالي و جنوبي كشت مي‌شود. با توجه به نبود مطالعات در رابطه با سازگاري گياه دارويي پريلا با اقليم ايران و ارزيابي منابع مختلف كودي و تغذيه بر اين گياه، پژوهش حاضر در دو منطقه مشهد اردهال و سن‌سن شهرستان كاشان و به منظور بررسي كاربرد كودهاي شيميايي، آلي و زيستي روي اين گياه انجام شد.
مواد و روش‌ها: آزمايش به صورت اسپليت پلات فاكتوريل و در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي با سه تكرار در دو منطقه در سال 1393 انجام شد. عامل اصلي شامل چهار سطح كود شيميايي NPK (شاهد، 50، 100 و 200 كيلوگرم در هكتار) بودند و همزيستي با قارچ Priformospora indica و شاهد و سه سطح كود آلي (شاهد، دو كيلوگرم در هكتار هيوميك اسيد و 25 تن در هكتار كمپوست) به صورت فاكتوريل در كرت‌هاي فرعي قرار گرفتند. صفات ارتفاع، تعداد گره در بوته، تعداد گل در گل آذين، تعداد ساقه در بوته، شاخص سطح برگ، عملكرد بوته، ميزان رزمارينيك اسيد و عملكرد رزمارينيك اسيد در واحد سطح مطالعه شد. آناليز آماري داده‌ها توسط نرم‌افزار SAS نسخه 9/1 و مقايسه ميانگين توسط آزمون حداقل تفاوت معني دار (LSD) در سطح احتمال پنج درصد صورت گرفت.
يافته‌ها: در بين تيمارهاي منفرد كودهاي مورد مطالعه، سطح 50 و 100 كيلوگرم در هكتار كود شيميايي و در بين كودهاي آلي هيوميك اسيد نقش بارزتري در بهبود شاخص‌هاي مورد مطالعه داشتند اما كود زيستي تنها در تلفيق با كودهاي ديگر نقش موثرتري نشان داد. بيشترين عملكرد خشك (147/2 گرم در متر مربع) و عملكرد رزمارينيك اسيد (3/432 گرم در متر مربع) در بين كودهاي مورد بررسي از تيمار كود شيميايي 100 كيلوگرم در هكتار، كاربرد هيوميك اسيد و مصرف كود زيستي و كمترين عملكرد خشك (89/86 گرم در متر مربع) و عملكرد رزمارينيك اسيد (1/253 گرم در متر مربع) از تيمار عدم كاربرد كود شيميايي، ارگانيك و زيستي به دست آمد. منطقه مشهد اردهال با توجه به خصوصيات خاكي و ويژگي‌هاي آب و هوايي نسبت به منطقه سن‌سن براي كشت پريلا شرايط بهتري داشت.
نتيجه‌گيري: در مجموع، گياه پريلا توانسته در دو منطقه سن سن و مشهد اردهال عملكرد مناسبي داشته باشد و كاربرد تلفيقي منابع كودي مختلف در مقايسه با كاربرد منفرد هريك از آنها در هر دو منطقه مورد مطالعه باعث بهبود قابل توجه ويژگي‌هاي رشد و نيز عملكرد بيولوژيك و شاخص‌هاي كيفي گياه دارويي پريلا گرديد.
چكيده لاتين :
Background and objectives: Medicinal plants are one of the main natural resources of Iran from ancient times. Perilla is an annual plant of the mint family Lamiaceae, native to east Asia and widely cultivated in India, China, Japan, Hong Kong, South and North Korea. Since, there was no study not only on adoptability of Perilla in Iran climate conditions but also on different fertilizer systems, this experiment was conducted in two experimental site (Mashhad Arde hal and Sen sen of Kashan).
Materials and Methods: Experiment was conducted as split plot factorial based on a randomized complete block design with three replications at two experimental site in 2014. The main factor three chemical fertilizer levels (control, 50, 100, 200 kg/ha) and sub plots were different kinds of organic fertilizer (control, humic acid and compost application) and inoculation with Piriformospora indica (inoculation and uninoculation). Plant height, node number per plant, flower number per inflorescence, stem number per plant, leaf area index, plant yield, rosmarinic content and rosmarinic yield per area were studied. Statistical analysis of the data was performed using SAS software (version 9.1). Also, means comparison were compared by LSD test at 5% probability level.
Results: The results showed a significance different between two experimental locations so that Mashhad Arde hal showed better performance than Sen sen in terms of all studied traits. Among levels of chemical fertilizers, 50 and 100 kg/ha and between organic fertilizer, humic acid was recorded better result but biological fertilizers had no significance effect on studied traits, however, this fertilizer positive effects were obtained along with other fertilizer integrations. The highest plant yield (147.2 gr/m2) and rosmarinic acid yield per area (3.432 gr/m2) was achieved in 100 kg/ha at chemical fertilizer with humic acid and biological fertilizer application and the lowest plant yield (89.86 gr/m2) and rosmarinic acid yield per area (1.253 gr/m2) was observed in control. It seems that integrated application of chemical, organic and biological fertilizers improved soil physical and chemical properties and resulted in increase in availability of nutrients and ultimately the yield and quality of plants.
Conclusions: Overall, Mashhad Arde hal due to good soil and climate charactristics was better for planting Perilla as compared to the Sen sen region. Also, integrated application of the studird fertilizers showed more positive effect on yield and quality of Perilla than individual application of those fertilizers.
