ارزيابي اثر تغيير اقليم بر منابع آب زيرزميني دشت رامهرمز با استفاده از شبكه عصبي NARX

پديده تغيير اقليم در سال‌هاي اخير منجر به تغييرات قابل توجه در عناصراقليمي و در نتيجه وضعيت منابع سطحي و زيرزميني تامين آب خصوصاً در مناطق خشك و نيمه‌خشك شده است، اين مساله بعضا باعث افت قابل توجه منابع آب زيرزميني شده است. در اين مقاله، اثرات تغيير اقليم بر وضعيت منابع آب زيرزميني دشت رامهرمز بررسي شده است. تأمين آب بخش‌هاي مختلف اين منطقه به شدت به منابع زيرزميني وابسته بوده و به همين دليل بررسي تغييرات آب‌هاي زيرزميني در دوره‌هاي آتي در توسعه اين دشت و مديريت منابع آب آن حائز اهميت مي‌باشد. به منظور ارزيابي اثرات تغيير اقليم، از خروجي‌ مدل‌هاي گردش عمومي جو (GCM) استفاده شده است. و سپس جهت انطباق مقياس خروجي اين مدل‌ها با مقياس‌ مورد نياز مطالعات محلي تغيير اقليم، داده‌هاي بارش و دما توسط مدل LARS-WG ريز مقياس شده‌اند. از اطلاعات ريزمقياس شده جهت تعيين مقادير تغذيه و تخليه آبخوان در دوره‌هاي آتي استفاده گرديد. براي بررسي تغييرات تراز آب زيرزميني در مقاطع مختلف، مدل ديناميكي شبكه عصبي در محيط نرم‌افزار MATLAB توسعه داده شده است. همچنين مي توان با استفاده از ساير سناريوها و مدلسازي رياضي به بررسي و مقايسه ديگرنقاط هم پرداخت. نتايج مطالعه با فرض حفظ وضعيت موجود توسعه منطقه، حاكي از سير نزولي حجم آبخوان با توجه به تغييرات اقليمي و اثرات آن بر منابع و مصارف محدوده مطالعاتي مي‌باشد. همينطور نتايج، سناريوA2 را بحراني ترين سناريو مربوط به تغييرات اقليمي معرفي كه بيشترين افت آبخوان را در مدل سازي شبكه عصبي هم نشان مي دهد.