نقش نهادهاي دولتي در تغيير الگوي كاربري زمين شهري (مطالعه موردي: شهر كلاردشت)

كاربري اراضي، از ابزار اساسي براي ايجاد ارزش زمين و شكل دادن به رشد فيزيكي شهر است. ( برامو و همكاران، 2007) در واقع هدف نهايي در برنامه ريزي كاربري زمين ايجاد نوعي تعادل اكولوژيك و عدالت اجتماعي در توسعه و عمران شهر است. " شهر كلاردشت " به موازات رشد و گسترش، و به علت مهاجرت و نرخ رشد بالا در دو دهه اخير تغييرات كالبدي سريع را پذيرفته است به طوري كه اغلب زمين هاي كشاورزي و باير به انواع ساخت ساز ها تبديل شده است. در تغيير كاربري زمين نهادهاي دولتي مانند منابع طبيعي، شهرداري، جهادكشاورزي نقش بسزايي داشته اند. هدف از انجام اين تحقيق بررسي نقش نهادهاي دولتي در تغيير الگوي كاربري زمين شهري در شهر كلاردشت مي­باشد. فرضيه هاي اين تحقيق به بررسي قوانين و مقررات كاربري زمين در( شهرداري، منابع طبيعي، جهاد كشاورزي) كه باعث تغيير كاربري بي رويه فضاي شهري شده است مي پردازد. روش تحقيق توصيفي و از نوع كاربردي است. جامعه آماري شامل 150نفر از كليه پرسنل، كارشناسان و مسئولان مربوط به تغيير كاربري در شهرداري، منابع طبيعي و جهاد كشاورزي بودند و تحليل آمار گردآوري شده از نرم افزار SPSS و از روش هاي آماري از قبيل رابطه كيفي چي دو كارل پيرسون و ضريب چوپروف و فريدمن استفاده گرديد. با توجه به نتايج بدست آمده از تحقيق نقض قوانين، ضعف هاي مالي، خواسته ها و فشار هاي فرا قانوني افراد ذي نفوذ، فشار سياسي، ابزارهاي كنترل تغييرات و كمبود نظارت بر عملكرد سازمانها از مهم ترين عوامل تغيير كاربري زمين در نهادهاي دولتي ( شهرداري، جهادكشاورزي، منابع طبيعي) مي باشد و همچنين شهرداري بيشترين نقش را در تغيير كاربري زمين در شهر كلاردشت دارد و جهاد كشاورزي و منابع طبيعي به ترتيب در الويت دوم و سوم قرار دارند.