برآورد كشش شناوري مالياتي به روش همجمعي

Estimating Tax Buoyancy using Co-integration Technique

يكي از سؤالات مهم پيش‌روي نظام مالياتي كشور چگونگي ميزان رشد ماليات‌ها در مقايسه با رشد توليد ناخالص داخلي است. علم به اين مسأله به سياست گذاران مالياتي كمك مي‌كند تا تصويري از درآمدهاي مالياتي آتي كشور در رابطه با رشد توليد ناخالص داخلي را در اختيار داشته و با توجه به تحولاتي كه در توليد ناخالص داخلي رخ مي‌دهد، در صورت لزوم تعديلات لازم را در نظام مالياتي و نرخ‌هاي مالياتي به انجام رسانند. كشش شناوري مالياتي شاخصي است كه بطور معمول براي چنين امري مورد استفاده قرار مي‌گيرد. اين مقاله با استفاده از آمار سري زماني سال‌هاي 1393-1359 به روش همجمعي و با استفاده از الگوي خودرگرسيون با وقفه‌هاي گسترده كشش شناوري مالياتي را مورد برآورد قرار داده است. نتايج روابط تعادلي بلندمدت حاكي از آن است كه ماليات كل و ماليات‌هاي مستقيم و غيرمستقيم داراي كشش شناوري مالياتي بزرگتر از واحد هستند. اين نشان مي‌دهد ماليات‌هاي مورد اشاره با رشد بيشتري نسبت به رشد اقتصادي كشور افزايش مي‌يابند. در نتيجه سهم درآمدهاي مالياتي در بودجه دولت در آينده افزايش داشته و نياز چنداني به تعديل نظام مالياتي و نرخ‌هاي مالياتي احساس نمي‌شود.

An important question related to a tax system is that how fast the tax revenues respond to economic growth. Would the percentage change in tax revenue be more or less than the GDP growth rate? This information has value to the policy makers in order to judge the appropriateness of a tax system and induce changes if necessary. The index which normally provide such an information is the tax buoyancy. This article attempts to estimate tax buoyancy using co-integration technique, and Auto-regressive Distributed Lag (ARDL) method for the period 1359-1393. The results based on the long run equilibrium relations indicate that total tax buoyancy as well as direct and indirect tax buoyancy are more than one. This finding indicate that tax revenues grow faster than the GDP growth rate. Hence the share of tax revenue in the government budget would increases over time and there is no need to adjust the tax system and the tax rates.