تحليلي ژئوپليتيك بر سياست يكجانبه گرايي ايالات متحده آمريكا در منطقه خاورميانه از منظر سازه انگاري

ايالات متحده آمريكا پس از جنگ سرد به عنوان تنها هژمون نظام بين الملل خود را متعهد به تامين امنيت مناطق مختلف دنيا مي ديد. يكي از اين مناطق كه بيش از هر جاي ديگر مورد توجه امنيتي، سياسي، اقتصادي و در يك كلام توجه همه جانبه ايالات متحده قرار دارد، منطقه خاورميانه است. منطقه خاورميانه به دلايل ژئوپليتيكي مختلف مانند ذخاير عظيم نفتي و گازي، بي ثباتي هاي پي در پي، اسلام سياسي و ... يكي از مناطق استراتژيك مهم دنيا تلقي مي شود كه تامين امنيت آن نقشي اساسي در سياست خارجي ايالات متحده پيدا كرده است. اما آنچه در مورد تحركات امنيتي آمريكا در منطقه خاورميانه قابل توجه است، رويكرد تكروي و يكجانبه گرايي و غير مشورتي اين كشور با قدرت هاي مختلف جهاني و منطقه اي است، كه به سياست «يكجانبه گرايي» ايالات متحده معروف گرديده است. پژوهش حاضر در صدد تحليل ژئوپليتيكي اين سياست از منظر رويكرد سازه انگاري است. اين پژوهش كه به شيوه اي توصيفي- تحليلي نگاشته شده است در صدد پاسخگويي به اين سوال است كه از منظر سازه انگاري چه عواملي ژئوپليتيكي سبب شكل گيري سياست يكجانبه گرايي ايالات متحده در خاورميانه گرديده است؟