پديدار شناسي آموزگاران عشاير نسبت به تفهيم و كاربست فضايل شاه چراغ (ع) در دبستان (مطالعه موردي استان فارس)

The phenomenon of tribal educators towards the knowledge and application of the virtues of Shahkrzeg (AS) in the elementary school (case study of Fars Province)

پژوهش حاضر با هدف تبيين تجارب زيسته آموزگاران مقطع ابتدايي از تفهيم و كاربست تعاليم و فضايل شاه چراغ (ع) در مدارس انجام گرفت. روش پژوهش، كيفي، از نوع پديدارشناسي بود. محيط پژوهش شامل معلمان دبستان‌ هاي عشاير استان فارس بودند كه با روش نمونه گيري مبتني بر هدف از نوع گلوله برفي انتخاب شدند و در نهايت به 30 نفر رسيدند. اطلاعات با استفاده از مصاحبه عميق نيمه ساختار يافته گردآوري و با روش 7 مرحله‌ اي كلايزي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت. يافته‌ هاي حاصل از اين پژوهش بعد از حذف كدهاي مشترك، شامل 200 كد مفهومي بود كه حاكي از تجارب واقعي معلمان از تفهيم و كاربست فضايل شاه چراغ (ع) در دبستان مي‌ باشد. اين كدهاي مفهومي در سه تم اصلي، «سرمشق گيري رفتارهاي حضرت ازآموزگار»، «شيوه‌ هاي تفهيم فضايل حضرت (س)» و «موانع اعتقادي و ذهني موجود» دسته بندي شدند. آشنايي برنامه ريزان جامعه و بويژه استان فارس با اين يافته‌ ها، نقش مهمي در نهادينه كردن تعاليم شاه چراغ (س) و اعتقاد به شخصيت ائمه در كودكان و توسعه فراگير دين باوري در تعليم و تربيت اسلامي ايراني خواهد داشت.