پيش‌بيني تاب‌آوري دانشجويان بر اساس جهت‌گيري‌هاي مذهبي

Anticipation of resilience of students based on religious orientation

پژوهش حاضر باهدف بررسي نقش پيش‌بيني‌كنندگي جهت‌گيري‌هاي دروني و بيروني ‌مذهبي در تاب‌آوري دانشجويان بود. براي رسيدن به اين هدف، 320 دانشجو از بين كليه دانشجويان پسر و دختر دانشگاه فرهنگيان فارس با استفاده از روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي چند مرحله‌اي انتخاب شدند. داده‌هاي موردنياز با استفاده از پرسش نامه‌ جهت‌گيري مذهبي (دروني و بيروني) آلپورت و راس و مقياس تاب‌آوري بزرگ‌سالان همدال، فرايبورگ، مارتينوسن و روزنوينگ جمع‌آوري گرديد. داده‌هاي اين پژوهش با استفاده از روش آماري همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون چندگانه به شيوه هم‌زمان بررسي شد. يافته‌ها نشان دادند جهت‌گيري‌هاي مذهبي دروني با كليه ابعاد تاب‌آوري (شايستگي فردي، شايستگي اجتماعي، انسجام خانوادگي، منابع اجتماعي و ساختار فردي) به‌طور مثبت رابطه معني‌داري دارد. اما جهت‌گيري مذهبي بيروني تنها بعُد انسجام خانوادگي تاب‌آوري را به‌صورت منفي پيش‌بيني كرد و ساير ابعاد تاب‌آوري با جهت‌گيري مذهبي بيروني دانشجويان رابطه معني‌داري نداشتند. نتايج و تلويحات آن بر پايه پيشينه نظري مورد بحث قرار گرفت.