تهديدات امنيتي خارجي و تكوين استقلال طلبي در سياست خارجي ايران

External security threats and the development of independence in foreign policy of Iran

بي اعتمادي شديد ايرانيان به قدرت هاي خارجي علي الخصوص قدرت هاي غربي و نگراني از احتمال دخالت هاي مخرب آنان موضوعي است كه ريشه هاي عميقي در تاريخ سياسي ايران دارد. در اين مقاله، تاثير دخالت هاي امپرياليستي قدرت هاي خارجي بر تكوين گرايش به بيگانه ستيزي در سيستم سياسي ايران طي سه دوره قاجاريه، پهلوي، و جمهوري اسلامي مورد بررسي قرار مي گيرد. سوال مقاله اين است كه چرا حساسيت به مساله استقلال در سياست خارجي ايران بالاست؟ جمع بندي مقاله اين است كه طي دو سده اخير مساله دخالت هاي توطئه آميز خارجي مهمترين تهديد عليه امنيت ملي كشور بوده و بر اين اساس، تصميم گيران كشور را به اين جمع بندي رسانده كه بايستي در تعامل با قدرت هاي خارجي محتاطانه و در عين حال تهاجمي رفتار كرد. اين مساله همچنين نقش مهمي در تاكيد جمهوري اسلامي بر ضرورت عدالت در عرصه روابط بين الملل دارد.

Intense distrust of foreign powers، especially Iran and Western powers fear of damaging their chances of interference is an issue that has deep roots in Iran''s political history. In this paper، the influence of foreign powers on the development tendency toward xenophobia imperialist meddling in the political system of three Qajar، Pahlavi and the Islamic Republic is investigated.Original question is why is sensitive to the issue of independence in foreign policy?The result is that over the past two centuries article Tvtyhamyz issue of foreign interference is the most important threat to national security. Therefore، government has to the conclusion that you should be cautious while interacting with foreign powers، aggressive behavior. It also plays an important role in the Islamic emphasis on the need for justice in international relations.