رويكرد اتحاديه عرب به بحران سوريه

Arab League Approach to Syria crisis

تعليق عضويت سوريه در اتحاديه عرب در نوامبر2011 به عنوان نقطه عطف در اتحاديه عرب با 66 سال سابقه به شمار مي رود با محكوم كردن رژيم ليبي وسوريه براي استفاده نامتناسب از خشونت عليه مردم است سعي در سوء استفاده سياسي ازحقوق مردم عرب دارد.اين حركت اتحاديه عرب به دور از انديشه هاي ملي گرايي عرب و اتحاديه عرب در دستيابي به وحدت عربي ويكپارچگي بيشتر با سيستم بين المللي است. از سوي ديگر با وجود سيستم استبدادي بسياري از كشورهاي عضو اتحاديه عرب احترام به تصميمات اتحاديه عرب به عنوان گامي به حمايت از دمكراسي بسيار دشوار است. مواضع دمكراتيك اتحاديه عرب حاصل از فشارهاي انقلاب در منطقه است نه هماهنگي منافع كشورهاي عضو.اگرچه تقويت دمكراسي در منطقه تمايل غير واقعي كشورهاي عضو اتحاديه است اما اين تصميمات فشار هر عضونسبت به فكر كردن در مورد تغيير و در نتيجه هموار كردن راه براي روند اصلاحات دمكراتيك است.

Suspension of Syria’s Arab League membership in November 2011 could be characterized as a turning point in Arab league’s 66-year old history. By condemning the Syrian and Libyan regimes for disproportionate use of violence against their own people، the Arab League has somewhat found rightful the demand of Arab people. the League has signaled with these decisions that it would move away from ideas of Arab nationalism and Arab unity in pursuit of further integration with the international system. On the other hand، the authoritarian state systems of most of the member states of the League make it difficult to regard Arab League decisions as steps supporting democracy. The League’s ‘‘democratic stance’’ is an outcome of the pressure of revolutions as much as of harmony of interests among the member states. Even though strengthening democracy in the region seems like an unrealistic desire of member states، these decisions push each member towards thinking about change and thus pave the way for democratic reform process.