بررسي روش شناسي اميل دوركيم از منظر پيتر وينچ در مطالعه پديده هاي اجتماعي

Investigation Emile Durkheim methodology in the study of social phenomena from the perspective of Peter Winch

بحث از ويژگي هاي روش شناختي پژوهش علوم اجتماعي، به ميزان قابل ملاحظه اي، در گرو تبيين چيستي اين نوع پژوهش است. در اين نوشتار دو رويكرد رقيب در اين زمينه مطرح شده اند، طبيعت گرايان و در زمره آنها پوزيتويست ها كه بر همانندي علوم طبيعي و علوم اجتماعي از لحاظ روش شناسي تاكيد دارند و پديده هاي اجتماعي را همچون پديده هاي طبيعي قانونمند تلقي مي كند. در اين طيف به ديدگاه اميل دوركيم مي توان اشاره كرد. در مقابل اين گروه كساني هستند كه قائل به تفاوت ذاتي حوزه هاي علوم طبيعي و اجتماعي مي باشند. در زمره اين افراد، پيتر وينچ است كه تاكيد مي كند كه علوم اجتماعي با تفهم اعمال بشري سروكار دارد. اين تفهم از طريق درك قواعدي كه زندگي اجتماعي بر پايه ي آنها استوار شده است، ممكن مي گردد و علوم اجتماعي از لحاظ مفهومي و منطقي با علوم طبيعي متفاوت است. در اين مقاله ضمن نقد روش پوزيتويستي اميل دوركيم از طرف پيتر وينچ، اين فرضيه مورد ارزيابي قرار مي گيرد كه؛ رويدادهاي اجتماعي را نمي توان مانند دوركيم به سان شيئ بيروني مشاهده و تحليل كرد، بلكه بايد با توجه به هنجارها و معيارهاي مرسوم هر جامعه، آن را تفسير كرد و هدف از پژوهش هاي اجتماعي، شناخت اعمال انسان و تبيين نتايج و پيامدهاي ناخواسته و طراحي نشده آن است. به اين منظور ابتدا به تبيين پوزيتيويسم و اصول و مباني آن مي پردازيم. سپس ديدگاه اثباتي دوركيم را به طور خاص مد نظر قرار داده، مي كوشيم دقايق بحث در باره آن را مشخص سازيم. در ادامه به بررسي نقد پيتر وينچ بر روش شناسي پوزيتويستي دوركيم خواهيم پرداخت.