عنوان مقاله :
محاسبه هزينه اجتماعي انتشار دي اكسيدكربن به تفكيك استانهاي مختلف در ايران
عنوان به زبان ديگر :
Calculating the Social Costs of Carbon Dioxide Emissions in Different Provinces of Iran
پديد آورندگان :
خداداد كاشي، فرهاد دانشگاه پيام نور - گروه اقتصاد , اكابري تفتي، مهدي دانشگاه پيام نور , موسوي جهرمي، يگانه دانشگاه پيام نور تهران - سازمان مركزي , خسروي نژاد، علي اكبر دانشگاه آزاد واحد تهران
كليدواژه :
هزينه اجتماعي آلودگي , ميزان تمايل به پرداخت , الگوي قيمت هدانيك , تجهيزات و كالاهاي زيست محيطي
چكيده فارسي :
در اين تحقيق بر اساس سه رويكرد مختلف، هزينههاي اجتماعي انتشار دياكسيدكربن به وسيله كارگزاران اقتصادي به تفكيك مناطق مختلف در ايران در دوره 1380 الي 1391 اندازهگيري و مورد مقايسه قرار گرفته ميشود. اين سه رويكرد شامل استفاده از شاخصهاي مطالعات بانك جهاني و سازمان حفاظت محيط زيست، بررسي ميزان تجهيزات و كالاهاي زيستمحيطي مختلف جهت گريز از آثار زيانبار آلودگي و محاسبه ميزان تمايل به پرداخت براي گريز از آثار زيان بار آلودگي با استفاده از الگوي قيمت هدانيك ميباشد. ميزان انتشار دياكسيدكربن به عنوان نماينده گازهاي گلخانهاي در نظر گرفته شده و به روش غيرمستقيم ميزان آن در هر استان محاسبه ميگردد و پس از آن بر اساس سه روش هزينه اجتماعي آن محاسبه و مورد بررسي قرار ميگيرد. بر اساس نتايج تحقيق هزينه اجتماعي هر واحد كربن استانهاي ايران متفاوت ميباشد و اين امر لزوم اجراي سياستهاي نامتوازن در زمينه قيمتگذاري بر آلايندهها را نشان ميدهد
چكيده لاتين :
The purpose of this study is to measure and compare the social costs of carbon dioxide emissions by economic agents in various regions in Iran based on three different approaches during 1380 to 1391. These approaches include the use of indicators of World Bank and Environmental Protection Agency, investigating various environmental equipment to escape the harmful effects of carbon dioxide emissions and calculating willingness to pay to avoid the deleterious effects of carbon dioxide emissions of the that using the hedonic price pattern. Carbon dioxide emissions have been considered to represent Greenhouse Gases. The amount of carbon dioxide emissions has been calculated based on an indirect method in each province. Then, the associated social costs have been calculated by using three methods for further investigation. The result shows that the social cost per unit of carbon for Iran’s provinces is different and that it is necessary to use unbalanced pricing policies on emissions. In addition, in this study households' willingness to pay to avoid pollution was calculated in order to separate different regions.
عنوان نشريه :
پژوهش هاي سياستگذاري و برنامه ريزي انرژي
عنوان نشريه :
پژوهش هاي سياستگذاري و برنامه ريزي انرژي