ماهيت قراردادهاي مبتني بر عملكرد انرژي (خدمات انرژي)

(Nature of Energy Performance Contracts (Energy Service Contracts

يكي از روش‌هاي مهم صرفه‌جويي انرژي استفاده از قراردادهاي خدمات انرژي است. شركت خدمات انرژي راهكارهاي صرفه‌جويي انرژي را در قالب قراردادهاي مبتني بر عملكرد انرژي (خدمات انرژي)، براي متقاضيان انجام داده و ريسك انجام كار را مي‌پذيرد. بر اين اساس نوع قرارداد اين شركت‌ها نسبت به ديگر قراردادها، ابعاد جديد، ظريف و متفاوتي خواهد داشت. حال اين سؤال مطرح است كه آيا مي‌توان اين نوع قرارداد را تحت عنوان يكي از عقود معين شناسايي كرد؟ در اين صورت با كدام عقد معين بيشتر سازگار است؟ و در صورت عدم تطابق با عقود معين، آيا اين قرارداد حائز شرايط صحت عقود است؟ در مقاله ضمن بررسي چارچوب قرارداد مشاركت در صرفه‌جويي و قرارداد تضمين صرفه‌جويي كه از اقسام اصلي قرارداد مبتني بر عملكرد هستند، اسناد همسان قرارداد خاص منتشرشده توسط وزارت نفت، نيز با عقود معين بيع، جعاله، اجاره به‌شرط تمليك و شركت مقايسه شده و مشاهده مي‌شود كه قرارداد خاص مورد بررسي، مطابق هيچ‌يك از عقود معين فوق نيست و لازم است در چارچوب اصل حاكميت و آزادي اراده، ناشي از ماده 10 قانون مدني بررسي شود. در ادامه به‌منظور بررسي تطابق قرارداد خاص بررسي‌شده با قوانين، غرري نبودن اين قرارداد نشان داده‌شده است. همچنين درحالي‌كه بررسي چارچوب قرارداد تضمين صرفه‌جويي نيز همين نتيجه را حاصل مي‌كند اما چارچوب قرارداد مشاركت در صرفه‌جويي مشابه در عقد معين جعاله است.

Energy Service Contract is an important method for energy saving. While taking some degree of risk, Energy Service Companies implement the energy-saving projects in the form of energy performance contracts for energy consumers (clients). This kind of contracts enjoy some new, subtle and different features. The question is whether this type of contract can be classified as a new contractual form? If not under which type of existing contract forms are they classified? In this paper, the framework of shared savings and guaranteed savings contracts as the main types of energy performance contracts is reviewed. Documents issued by the Ministry of Petroleum are compared to some certain contracts, including sales, promise of reward, hire-purchase and partnership; it is concluded that this specific kind of contract, is not compatible with any of the definite contract types mentioned above. Hence these contracts should be recognized under the principle of sovereignty and freeness of wills, Article 10 of the Civil Code. it is argued that these contracts are not marred by the risk of loss, so they are not defying the specific terms of law. it is argued that the structure of shared saving contracts is the same as of the reward contract under the definite contracts.