تشنج ناشي از تب

Febrile convulsion

تشنج ناشي از تب شايع ترين اختلال نورولوژيك در كودكان و پديده اي وابسته به سن است. ويژگي هاي اين تشنج و نحوه درمان حاد و پيشگيري كننده آن هنوز مورد بحث است. هدف اين مقاله بازنگري خصوصيات و درمان هاي تاييد شده كنوني تشنج ناشي از تب است. به طور كلي درمان طولاني مدت با داروهاي ضد تشنج نظير فنوباربيتال به جز در موارد خاص به دليل تاثير آن بر قدرت شناخت و كاهش بهره هوشي توصيه نمي شود. درمان پيشگيري كننده انتخابي در حال حاضر استفاده از ديازپام متناوب در طي بيماري تب دار براي جلوگيري از عود بيماري است.

Febrile convulsion is one of the most common neurologic disorder in childhood which is an age related phenomenon. There are many conflicts about characteristics of this type of seizure, treatment of acute type of the disease and preventive measures. For preparing this review article, the available references of the last ten years (1991-2000) have been studied. According to the results of this review, longterm treatment with anticonvulsant drugs such as phenobarbitals not recommended due to the consequent lowering of the IQ and reduction of cognitive ability. Preferable preventive treatment is intermittent diazepam during a febrile disease.