تاملي مساله گرا درنتايج سنجش مشروعيت سياسي دولت در سه شهر تهران ،مشهد ويزد

مشروعيت، از لوازم ثبات و اثر بخشي نظام سياسي است.در مقاله حاضر اين معنا روشن گرديده كه ميل به حفظ و اصلاح قواعد اساسي نظام جمهوري اسلامي ايران بيش از تغيير و جايگزيني آن و از طرفي ميل به اصلاح قواعد موجود بيش از حفظ آن به شكل كنوني است..در بين ابعاد چهار گانه مشروعيت سياسي،يعني تعلق سياسي،تعهد سياسي،تاييد حقانيت قواعد و تاييد نفع عمومي قواعد،بعد اخير كه دلالت بر تامين حقوق شهروندي در قانون اساسي دارد،ضعيف تر از ساير ابعاد است و ميانگين كلي مشروعيت سياسي نيز بر روي يك مقياس 0 تا 100 كمي بالاتر از حد متوسط قرار مي گيردو از مقايسه ميانگين مشروعيت در سه شهر مورد بررسي به ويژه به حسب رده بنديهاي سني،تحصيلي وهويت حزبي(محافظه كار/اصلاح طلب)،اين معنا به روشني حاصل مي شود كه دربين سه نوع ارزيابي محافظه كارانه ،اصلاح طلبانه وراديكال از قواعد اساسي نظام جمهوري اسلامي،رويكرد اصلاح طلبانه،تنها گزينه اي است كه نظام براي ترميم وجبران مشروعيت از دست رقته،مي تواند اختيار كند.