ارزش روش فتوآنتروپومتري در توصيف باليني و كمّي ساختمان هاي آناتوميك صورت

Validity of photoanthropometric method for clinical and objective description of facial structures

زمينه : استفاده از روش فتوآنتروپومتري امكان توصيف اندازه هاي نسبي آناتوميك- مورفولوژيك ساختمان هاي مختلف صورت را فراهم مي كند. اين روش در مطالعه هاي پزشكي و نيز در مطالعه هاي مردم شناسي كاربردهاي مفيدي دارد. هدف : مطالعه به منظور ارزيابي اعتبار روش فتوآنتروپومتري براي توصيف كمّي ساختمان هاي صورت انجام شد. مواد و روش ها : در اين مطالعه 19 متغير شامل اندازه گيــري هاي طولي و زاويه اي بر روي عكس هــاي نيم رخ و تمام رخ صورت 100 كودك سالم تهراني 4 تا 14 ساله مورد بررسي قرار گرفت و شاخص هاي به دست آمده براي هر متغير به طور جداگانه بر روي نمودار پراكنش ترسيم شد تا پراكندگي اندازه ها و تغييرات سني آنها به راحتي نشان داده شود. نتايج براي هر متغير توسط نرم افزار Excel پردازش شد و بر روي نمودار پراكنش خط رگراسيون ترسيم و ضريب همبستگي محاسبه شد. در اين مقاله نتايج مربوط به چهار متغير مطرح شده است. يافته ها : با افزايش سن ارتفاع بخش مياني صورت افزايش مي يابد (0/33=r)، فك بالا برجسته تر مي شود(0/42=r)، چانه برجسته تر مي شود(0/48=r) و طول شكاف دهان بيش تر مي شود(0/26=r). نتيجه گيري : با استفاده از روش فتوآنتروپومتري مي توان اندازه هاي هنجار (طبيعي) و ناهنجار( غير طبيعي) ساختمان هاي صورت را در نژادهاي معين انسان و نيز در سندرم هايي كه همراه با ناهنجاري هاي صورت هستند تعيين و براي تشخيص، اصلاح و درمان ناهنجاري ها از آن بهره گرفت.

Background: Using photoanthropometric method enables to describe proportional anatomic-morphologic sizes of different facial structures. This method is useful in some medical as well as anthropological studies. Objective: Evaluation of photoanthropometric method for objective definition of facial structures for practical uses including diagnosis of some syndromes and clinical support (in medicine) and description of facial characteristics of races (in anthropology). Methods: In this study, 19 parameters, including distance and angular measurements were performed on frontal and profile photos of 100 normal Tehranis children aged 4-14. The resulted indices for each parameter were separately shown as a scattergram to indicate dispersion of values and the age changes. Data was analysed by Excel software. The regression line and the correlation coefficient were determined for each parameter. Findings: Results presented here are only for four parameters. While getting older, the midface height increases (r = 0.33), upper jaw becomes more prominent (r = 0.42), chin becomes higher (r = 0.48), and mouth fissure gets broader (r = 0.26). Conclusion: Based on the results found in this study, the application of this method enables to determine normal (standard) and abnormal sizes of facial structures in population of some human races as well as some facial dysmorphic syndromes, and also aids in diagnosis and treatment.