ارتباط غلظت دي اكسيدكربن و پارامترهاي محيطي با علائم سندرم ساختمان بيمار در مدارس و منازل دانش آموزان شهرستان بابل

Relationship between CO2 Concentration and Environmental Parameters with Sick Building Syndrome in School and House Settings in Babol, Iran

سابقه و هدف: عدم وجود هواي سالم در كلاس‌ها و منازل، سبب كاهش سطح سلامت و اختلال در يادگيري دانش آموزان خواهد شد. اين مطالعه با هدف تعيين ارتباط غلظت دي‌اكسيدكربن و ساير پارامترهاي محيطي با علائم سندرم ساختمان بيمار در مدارس و منازل دانش آموزان شهرستان بابل انجام شد. مواد و روش‌ها: جهت سنجش دي‌اكسيدكربن، دما و رطوبت از دستگاه استاندارد TES 1370 استفاده شد. گردآوري اطلاعات توسط پرسشنامه استاندارد " "MM040EAو به صورت مصاحبه انجام شد. پژوهش حاضر در 5 مدرسه در مقاطع ابتدايي، راهنمايي و دبيرستان و 20 كلاس به روش نمونه‌گيري تصادفي خوشه‌اي انجام شد. روش نمونه‌برداري دانش‌آموزان در هر كلاس به صورت تصادفي و پرسشنامه‌ها به صورت مصاحبه‌اي تكميل شدند. براي تعيين ارتباط بين سندرم بيماري ساختمان و پارامترهاي محيطي، از آزمون‌هاي آماري كاي دو، ANOVA و T-test استفاده شد. يافته‌ها: در زمستان بيش‌ترين علائم سندرم ساختمان بيمار، مربوط به خستگي (45/8 درصد) و در فصل بهار مربوط به سردرد (35/3 درصد) بود. آزمون T-test نشان داد كه در زمستان (0/02=P) و بهار (0/01=P) در كلاس‌هاي درس و منازل دانش آموزان، بين دي اكسيد كربن با علائم سندرم مزبور، ارتباط معني‌داري وجود داشت. اما بين رطوبت و دما با اين سندرم، ارتباط معني‌داري مشاهده نشد. از ميان ريسك فاكتورهاي مورد بررسي در زمستان و بهار، سرو صدا به عنوان ريسك فاكتور آزاردهنده گزارش شد. استنتاج: نتايج نشان داد كه غلظت دي اكسيد كربن با ايجاد علائم سندرم ساختمان بيمار در دانش‌آموزان ارتباط معني‌داري دارد. هرچند علائم سندرم ساختمان بيمار در دانش آموزان خفيف بوده، اما با توجه به شرايط نامناسب فيزيكي در بعضي مدارس و حتي منازل، بايد بهينه‌سازي در اين فضاها انجام شود.

Background and purpose: Lack of healthy air in classrooms and homes will reduce the level of health and disrupts students’ learning. The aim of this study was to determine the relationship between CO2 concentration and other environmental parameters with sick building syndrome in schools and homes in Babol, north of Iran, 2018. Materials and methods: To measure carbon dioxide, temperature, and humidity, the TES 1370 was used. This study was conducted among 85 students in five primary, secondary, and high schools. Selection of schools, classrooms, and students was performed using a multistage random sampling. Data were collected through interviews using MM040EA questionnaire. Chi-square, ANOVA, and T-test were used to determine the relationship between sick building syndrome and environmental parameters. Results: The most common symptoms of building syndrome were fatigue (45.8%) in winter and headache (35.3%) in spring. T-test showed significant relationships between carbon dioxide and building syndrome signs in winter (P= 0.02) and spring (P= 0.01) in classrooms and homes. But there was no significant relationship between the syndrome and moisture and temperature. Among the risk factors investigated in winter and spring, noise was reported as an annoying risk factor. Conclusion: The study showed that concentration of carbon dioxide has a significant relationship with development of sick building syndrome in students. The symptoms of sick building syndrome were found to be mild in our samples, but due to poor physical conditions in some schools and even in home settings, optimization of these spaces should be done.