بررسي رابطه اختلال بدشكلي بدن و خود شيفتگي در متقاضيان و غير متقاضيان جراحي زيبايي بيني

The study of relationship between narcissistic disorder and body dysmorphic between applicants and non-applicants for nose cosmetic surgery

زمينه و هدف: جراحي پلاستيك بيني شايع ترين عمل زيبايي در ايران است. از اين رو، پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه اختلال خود شيفتگي و بد شكلي بدن در متقاضيان جراحي زيبايي بيني و مقايسه آن با افراد غير متقاضي جراحي زيبايي بيني انجام گرديد. روش بررسي: در اين مطالعه توصيفي- تحليلي، 100 نفر متقاضي جراحي زيبايي بيني و 100 نفر غير متقاضي جراحي بيني كه از نظر ميزان تحصيلات، جنسيت، تأهل و محل زندگي با يكديگر همتا شده بودند، به شيوه نمونه گيري در دسترس در شهر ساري (1391) انتخاب شدند. كليه افراد، توسط پرسشنامه خود شيفتگي و پرسشنامه روابط چند بعدي بدن- خود (MBSRQ)، مورد ارزيابي قرار گرفتند. داده ها با استفاده از روش آماري رگرسيون لجستيك تحليل گرديد. يافته ها: تحليل داده ها نشان داد، سطح ميانگين اختلال بدشكلي بدن و خود شيفتگي در افراد متقاضي جراحي زيبايي نسبت به افراد غير متقاضي بيشتر است. نتايج همچنين نشان دادند اختلال بدشكلي بدن نقش معني داري در پيش بيني اقدام به جراحي زيبايي بيني داشت. نسبت شانس مربوط به اختلال بدشكلي بدن بيشتر از يك بود (1/218) كه بيانگر شانس مراجعه بيشتر افراد داراي اختلال بدشكلي بدن نسبت به افراد عادي جهت مراجعه براي جراحي زيبايي مي باشد. اختلال خود شيفتگي نقش معني داري در پيش بيني مراجعه براي جراحي زيبايي نداشت. نتيجه گيري: بر اساس نتايج، به نظر مي رسد خود پنداره منفي از بدشكل بدني در ميزان مراجعه و اقدام براي عمل جراحي زيبايي بيني تأثير دارد.

Background and aims: Nose cosmetic surgery is the best-known kind of plastic surgery in Iran. So, the present research was aimed to investigate and compare the relationship of narcissistic and body dysmorphic disorder among cosmetic surgery applicants and non- applicants. Methods: In this descriptive analytic study, 100 applicants of nose cosmetic surgery and 100 non- applicants of nose cosmetic surgery who were integrated based on education level, gender, marital status and their location. They were selected by convenience sampling from Sari city of Iran in 2012. All participants were evaluated using the Multidimensional Body-Self Relations (MBSRQ) and narcissistic questionnaires. Data were analyzed using logistic regression test. Results: Results revealed that applicants group has the higher levels of body dysmorphic and narcissistic disorder rather than non-applicants group. Results also showed that body dysmorphic disorder had higher significant predictor than narcissistic disorder for application of nose cosmetic surgery (P<0.001, F=39.79). The chance of applicant’s surgery for body dysmorphic disorder was more than 1 (1.218) that shows the procedure chance for nose surgery in applicants with body dysmorphic disorder was more than normal applicants for nose cosmetic surgery, but narcissistic disorder had not significant prediction role to applicant for nose cosmetic surgery (P>0.05). Conclusion: It seems negative self-conception about body dysmorphic disorder affects on the rate of referrers and performer for nose cosmetic surgery.