بررسي هيستوپاتولوژيك تاثيرات حاد نانوذرات نقره بركبد ، كليه همراه با سلول هاي خوني طي درمان خوراكي در جنس نر موش سفيد آزمايشگاهي ( Mus musculus)

A survey ofacute histopathological effects of silver nanoparticles on liver, kidney with blood cells during oral administration in male mice (Mus musculus

زمينه و هدف: امروزه با افزايش استفاده از نانو ذرات نقره در محصولات مختلف از جمله محصولات مصرفي و پزشكي، بررسي سميت نانو ذرات نقره، براي امنيت استفاده كنندگان از اين محصولات، لازم و ضروري مي باشد. اين مطالعه با هدف بررسي اثر خوراكي نانو ذرات نقره بر بافت كبد، كليه و بررسي تغييرات در سلول هاي خوني در موش سفيد آزمايشگاهي طراحي و اجرا شد. روش بررسي: در اين مطالعه تجربي، 45 سر موش نر (Balb/ c با وزن 3±24/2گرم) به طور تصادفي در 3 گروه 15 تايي (تيمار او تيمار 2 و كنترل) مورد بررسي قرار گرفتند. درمان خوراكي با نانو نقره روزانه در گروه تيمار ا با محلول 20ppm و براي گروه تيمار 2 با ppm50 و گروه كنترل با همان مقدار آب مقطر تيمار شد. در روزهاي 2 و 7 و 14 نمونه گيري بافت از كبد و كليه انجام و بررسي هاي بافت شناسي نيز با رنگ آميزي هماتوكسيلين و ائوزين صورت گرفت. يافته ها: آسيب هاي وارد شده به كبد، منجر به واكوئله شدن سيتوپلاسم سلولهاي كبدي همراه با دژنراسيون و نكروز برخي سلول ها و تجمع كانوني سلول هاي آماسي در كبد همراه با پرخوني مي شود. آسيب هاي وارد شده به كليه در موش هاي دريافت كنندهي نانو ذرات نقره شامل پرخوني، حضور سلول هاي آماسي، نكروز سلولهاي توبولي و گلومرونفريت كليه مي باشد. اين يافته ها نشان مي دهد كه استفاده از نانو ذرات نقره در دوز بالاتر (50ppm) باعث افزايش شدت ضايعات در بافت كبد و كليه مي شود. در بررسي شمارش گلبول هاي قرمز و اندازه گيري هموگلوبين و هماتوكريت تفاوت معني داري ميان گروه تيمار و كنترل مشاهده نشد ( 0/05P). نتيجه گيري: اين آزمايشات نشان داد كه كبد و كليه بافت هدف براي نانو ذرات نقره مي باشند و استفاده از نانو ذرات نقره به صورت خوراكي باعث آسيب بافت كبد و كليه موشها مي شود و همچنين درمان خوراكي نانو ذرات نقره باعث تغييرات قابل توجهي در تعداد گلبولهاي سفيد خون مي شوند.

Objective(s): Nowadays, with increasing use of silver nanoparticles in various products including consumption and medical appliances, it is necessary to consider toxicity of these nanoparticles for their safety issues. There are several routes for nanopraticles to enter the body. Some studies prove that the liver and kidney are two major organs for accumulation of nanoparticles. This study was designed to investigate the histopathological study of silver nanoparticles acute effects on liver, kidney with blood cells during oral administration in male mice (Mus musculus) Materials and Methods: A group of 45 male BALB/c mice (weighting 24.2±3.0 g) were randomly divided into three groups (two treatments and one control), each with 15 mice. Daily and at the same time, two silver nanoparticle groups were orally administered with 20 ppm and 50 ppm, but in control group, instead of silver nanopraticles, distilled water was used. Sampling was conducted on days 2, 7 and 14 of the experiment from the liver and kidney. With considering the blood cells, Hematoxilin and Eosing (H&E) staining protocol was used to pathological study of the specimens. Findings: The results showed that orally-administered silver nanoparticles can cause damage to hepatic and renal tissues. The liver injuries were vacuolated of cytoplasm, degeneration and cell necrosis accompanied with focal accumulation of swelling cells and congestion. Glomerulonephritis, tubular cell necrosis, presence of swelling cells with congestion were observed in the kidney. There were no significant differences between red blood cell counts, hemoglobin and hematocrit. However, white blood cell counts were significantly higher in treated groups with silver nanoparticles (50 ppm) compared with the control. Conclusions: This study suggests that liver and kidney are target organs for silver nanoparticles. Silver nanoparticles damage the mice’s liver and kidney, if eaten orally. The higher dose of silver nanoparticles (50 ppm) may cause severe injuries to hepatic and renal tissues. Furthermore, orally-administered silver nanoparticles lead to significant variation in white blood cell counts.