تاثير اينتراتوموري تمرين استقامتي تداومي و تمرين پرشدت تناوبي بر بيان ژن‌هاي mir-21 و bcl2 در موش‌هاي ماده مبتلا به سرطان پستان

Intratumoral Effects of Continuous Endurance Training and High Intensity Interval Training on Genes Expression of miR-21 and bcl-2 in Breast Cancer Bearing Female mice

مقدمه: مرگ برنامه ريزي شده سلول و رشد تومور بوسيله فراتنظيمي bcl-2 توسط miR-21 در بافت تومور مهار مي شود. از اينرو هدف از پژوهش حاضر تعيين اثرات تمرينات استقامتي تداومي (ET) و پرشدت تناوبي (HIIT) بر بيان اينتراتوموري miR-21 و bcl2 در بافت تومور موشهاي ماده مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسي: 18 سر موش ماده نژاد بالب سي پس از القاء سرطان به وسيله تزريق رده سلولي MC4-L2، به شكل تصادفي در سه گروه كنترل، تمرين استقامتي تداومي (ET) و تمرين تناوبي شديد (HIIT) تقسيم شدند. سپس دو گروه تجربي شامل گروه ET (75 دقيقه در هر روز، دويدن با سرعت ثابت 60٪ تا 65٪ VO2peak) و گروه HIIT (شش تناوب 3 دقيقه و 20 ثانيهايي، 85٪ تا 90٪ VO2peak، و 90 ثانيه استراحت فعال در بين هر تناوب با شدت 30٪ تا 35٪ VO2peak) تمرينات ورزشي را در شيب 15% به صورت پنج روز در هفته و به مدت ده هفته اجرا كردند. حجم تومور به صورت هفتگي توسط كاليپر اندازه گيري و ثبت ميشد. بيان ژن هاي miR-21و bcl-2 به وسيله تكنيك qReal time - PCR تعيين شد. داده ها نيز با آزمون تحليل واريانس يك طرفه مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه بيان ژن miR-21 در دو گروه تجربي به شكل معناداري نسبت به گروه كنترل كاهش يافت (P<0.001). با اين وجود اختلاف معناداري در بيان ژن bcl-2 در دو گروه تجربي در مقايسه با گروه كنترل مشاهده نشد (p≥0.05). همچنين كاهش معنادار حجم تومور در هر دو گروه تجربي نسبت به گروه كنترل مشاهده شد. لازم به ذكر است كه كاهش حجم تومور در گروه تناوبي پر شدت بيشتر از گروه تمرين استقامتي تداومي بود. نتيجه گيري: احتمالا تمرينات تناوبي پرشدت در كند كردن سرعت رشد سلول هاي سرطان پستان از طريق تاثيرات اينتراتوموري، سودمندتر از تمرين استقامتي تداومي است.

Introduction: Apoptosis and tumor growth are inhibited by intratumoral miR-21 via upregulation of bcl-2. Hence, the aim of the present study was determine the effects of continuous endurance training (ET) and high intensity interval training (HIIT) on intratumoral miR-21 and bcl-2 of breast cancer bearing female mice. Methods: Eighteen female BALB/c mice after inducing breast cancer through MC4-L2 cell lines injection were randomly divided into three groups (n=6) including control, continuous endurance training (ET) and high intensity interval training (HIIT). Then, both experimental groups including ET (75 min/day, constant running speed corresponding to 60–65%) and HIIT (six intervals for 3 min and 20 seconds, 85-90% V̇O2 peak, 90 second of active rest at 30-35% V̇O2 peak separating intervals) performed exercise protocols at 15% inclination, five days a week for ten weeks. Tumor volume was measured and recorded by caliper every week. miR-21 and bcl-2 gene expression were determined by qReal-time PCR. Statistic data values also were measured by One-way ANOVA. Results: The results of the present study showed that miR-21 gene expression was significantly reduced in both experimental groups compared to control group (p≤0.001). While, bcl-2 gene expression had no significant change in comparison with control group (p≥0.05). There was also observed a significant reduction in tumor volume of two experimental groups in comparison with control group. It should be noted that tumor volume reduction in HIIT was larger than ET. Conclusion: HIIT is possibly more effective than ET in attenuating cancer cells progression via its intratumoral effects.