اثربخشي گروه درماني شناختي- رفتاري بر خودكارآمدي و كيفيت زندگي در زنان مبتلا به سرطان پستان: يك كارآزمايي باليني

Effectiveness of Cognitive-Behavioral Group Therapy on Self-Efficacy and Quality of life in Women with Breast Cancer: A clinical Trial

مقدمه: ﺳﺮﻃﺎن پستان ﻳﻜﻲ از ﺷﺎﻳﻊﺗﺮﻳﻦ سرطانها در ﺑﻴﻦ زﻧﺎن است. اﺑﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان ﻣﻲﺗﻮاﻧﺪ اﻓﺮاد را ﻣﺴﺘﻌﺪ ﻣﺸﻜﻼت روانﺷﻨﺎﺧﺘﻲ ﻛﻨﺪ و از خودكارآمدي و ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ آنها بكاهد. ﻫﺪف اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ ﺑﺮرﺳﻲ اثربخشي گروه درماني شناختي-رفتاري بر خودكارآمدي و كيفيت زندگي در زﻧﺎن ﻣﺒﺘﻼ ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان بود. روش بررسي: در اﻳﻦ ﭘﮋوﻫﺶ از طرح نيمه آزﻣﺎﻳﺸﻲ از نوع پيش آزمون- پس آزمون با گروه گواه استفاده شد. با استفاده از نمونه گيري در دسترس از ﺑﻴﻦ زﻧﺎن مبتلا ﺑﻪ ﺳﺮﻃﺎن پستان مراجعهكننده به بخش سرطان بيمارستان امام خميني شهر تهران تعداد 32 آزمودني انتخاب شدند. ﺳﭙﺲ ﺑﻪ ﻃﻮر ﺗﺼﺎدﻓﻲ در دو گروه آزﻣﺎﻳﺶ و ﮔﻮاه (هر گروه 16 نفر) ﮔﻤﺎرده شدند. گروه آزمايش طي 8 جلسه 2 ساعته تحت گروه درماني شناختي-رفتاري قرار گرفت، اﻣﺎ ﮔﺮوه گواه مداخله اي دريافت نكرد. ابزارهاي پژوهش شامل پرسشنامه خودكارآمدي شرر و فرم كوتاه پرسشنامه كيفيت زندگي وير و شربورن (SF-36) بودند. دادهﻫﺎ ﺑﺎ اﺳﺘﻔﺎده از آزمون ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻛﻮوارﻳﺎﻧﺲ ﭼﻨﺪ ﻣﺘﻐﻴﺮه ﻣﻮرد ﺗﺠﺰﻳﻪ و ﺗﺤﻠﻴﻞ ﻗﺮار گرفت. يافته ها: نتايج ﻧﺸﺎن داد ﮔﺮوه آزﻣﺎﻳﺶ و ﮔﻮاه از ﻟﺤﺎظ ﻣﺘﻐﻴﺮﻫﺎي خودكارآمدي و ﻛﻴﻔﻴﺖ زﻧﺪﮔﻲ ﺗﻔﺎوت ﻣﻌﻨﻲداري با يكديگر دارند (0/001>P). به طوري كه كيفيت زندگي و خودكارآمدي زنان مبتلا به سرطان گروه آزمايش كه تحت گروه درماني شناختي- رفتاري قرار گرفته بودند به طور معناداري بيشتر از كيفيت زندگي و خودكارآمدي زنان گروه گواه بود (0/001>P). نتيجه گيري: نتايج پژوهش حاضر نشان داد كه گروه درماني به شيوه شناختي-رفتاري ميتواند بر خودكارآمدي و كيفيت زندگي در زنان مبتلا به سرطان پستان مؤثر باشد.

Introduction: Breast cancer is one of the most common cancers among women. Breast cancer can predispose people to psychological problems and reduce their self-efficacy and quality of life. The purpose of this study was to investigate the effectiveness of cognitive behavioral group therapy on self-efficacy and quality of life in women with breast cancer. Methods: This research utilized a pre-test and post-test semi-experimental design with a control group. A total of 32 subjects were selected from women with breast cancer presenting to Imam Khomeini Hospital in Tehran. They were then randomly assigned to experimental and control groups (n=16 for each group). The experimental group received a cognitive-behavioral group therapy for eight sessions of two hours, but the control group did not receive any intervention. The research instruments were Sherer Self-efficacy Questionnaire and Short Form of Ware and Sherbourne Quality of Life Questionnaire (SF-36). Data were analyzed by multivariate analysis of covariance. Results: The results showed that the experimental group and the control group had a significant difference in terms of self-efficacy and quality of life (P<0.001). Therefore, the quality of life and self-efficacy of women with cancer in the experimental group, who underwent cognitive-behavioral group therapy, was significantly higher than those of the control group (P<0.001). Conclusion: The results of this study showed that cognitive-behavioral group therapy can affect the self-efficacy and quality of life in women with breast cancer.