چكيده فارسي :
مقدمه: سرطان پستان بيماري است كه ممكن است به طور بالقوه بر زندگي روزانه زنان از جمله فعاليت هاي جسماني، زندگي حرفه اي و اجتماعي آنان تاثير گذارد. خودمتمايزسازي و تنظيم شناختي هيجان از عوامل كليدي در اين مقابله هستند. بنابراين شناخت اين عوامل ميتواند در ارتقا كيفيت زندگي ارزشمند باشد. هدف از اين مطالعه بررسي رابطه بين خودمتمايزسازي و تنظيم شناختي هيجان با كيفيت زندگي در زنان مبتلا به سرطان پستان بود. روش بررسي: مطالعه حاضر يك مطالعه مقطعي بود. جامعه آماري مطالعه، زنان مبتلا به سرطان پستان مراجعه كننده به بيمارستان امام حسين(ع) شهر تهران مي باشند، كه از اين ميان تعداد 200 نفر بر اساس فرمول نمونه گيري كوكران به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. اين بررسي از نوع مطالعات توصيفي-همبستگي است و جهت جمع آوري داده هاي مربوط به متغيرهاي تحقيق از سه پرسشنامه كيفيت زندگي (SF-12)، خودمتمايز سازي (DSI-SF-20)، و تنظيم شناختي هيجان (CERQ-18) بهره گرفته شد. داده ها با استفاده از روش آماري تحليل رگرسيون backward و به وسيله نسخه 20 نرم افزار آماري SPSS مورد تجزيه و تحليل قرار گرفت.
يافته ها: ميانگين سني بيماران شركت كنندگان در مطالعه برابر با 3/64±42/10 سال بود (50-30). از نظر ميزان استفاده از راهبردهاي تنظيم هيجان توسط بيماران، 39/5%، 54/5% و 6% به ترتيب از راهبردهاي سازگارانه، ناسازگارانه و هر دو راهبرد استفاده ميكردند. نتايج آزمون تحليل رگرسيون نشان داد كه ارتباط معنيداري بين خودمتمايز سازي و تنظيم شناختي هيجان با بعد رواني و جسماني كيفيت زندگي وجود دارد (0/001=p-value). نتايج حاصل از تحليل رگرسيون نشان داد كه دو متغير خودمتمايزسازي و تنظيم شناختي هيجان 35% و 23% به ترتيب از كل تغييرات بعد رواني و جسماني كيفيت زندگي را توجيه ميكنند و مابقي، سهم ساير متغيرهاست. نتيجه گيري: نتايج نشان داد كه كاهش خودمتمايزسازي بيماران باعث افزايش استفاده از راهبردهاي ناسازگارانه مي شود و بالتبع آن، كاهش كيفيت زندگي را در پي دارد. بنابراين جهت كاهش راهبردهاي ناسازگارانه و ارتقا كيفيت زندگي برنامه هاي دقيق و مداخلات آموزشي و حمايتي نياز است.
چكيده لاتين :
Introduction: Breast cancer may potentially affect women’s daily life, including their physical activities, career and social life. Self-differentiation and cognitive emotion regulation are key factors in coping with the disease. Thus, knowledge of these factors may be of value in improving the quality of life. This study aimed to examine the relationship of self-differentiation and cognitive emotion regulation strategies with the quality of life in women with breast cancer. Methods: This cross-sectional study recruited 200 women from a statistical population of women with breast cancer presenting to Imam Hussein Hospital who were selected according to the Cochran’s formula. Data for this descriptive-correlation study were collected through questionnaires of Quality of Life Scale (SF-12), Self-differentiation (DSI-SF-20), and Cognitive Emotion Regulation (CERQ-18). Data were analyzed by backward regression analysis in SPSS20 software. Results: Patients’ mean age was 42.10 ± 3.64 years (range: 30-50 years). Adaptive, maladaptive or both strategies were used by 39.5%, 54.5% and 6% of the participants, respectively. Furthermore, regression analysis revealed the significant relationship of self-differentiation and cognitive emotion eegulation strategies with mental and physical dimensions of the quality of life (p-value = 0.001). Regression analysis results showed self-differentiation, and cognitive emotion regulation significantly predicted 23% of the variance of physical dimension and 35% of the variance of mental dimension of the quality of life, while the remaining belonged to other variables. Conclusion: According to the results, a reduction in self-differentiation of patients increases maladaptive strategies and consequently reduces their quality of life. Therefore, more precise planning for educational and supportive interventions appears necessary for reducing maladaptive strategies and improving quality of life.
