بررسي ارتباط جهش در اگزون هاي 30 و 33 ژن MYBPC3 با بيماران كارديوميوپاتي هايپرتروفي به روش PCR-SSCP/HA در استان چهارمحال و بختياري

Study the presence of mutations in exons 30 and 33 MYBPC3 gene in patients with hypertrophic cardiomyopathy by PCR-SSCP/HA method in Chaharmahal and Bakhtiari

زمينه و هدف: كارديوميوپاتي هايپرتروفي يك نوع بسيار رايج از بيماري هاي قلبي با وراثت مندلي است و دليل رايج مرگ هاي ناگهاني قلبي در افراد جوان تر از 35 سال مي باشد. در بيش از 50% از موارد HCM علت بيماري جهش هاي ژني شناسايي شده است. جهش در ژن MYBPC3 (كه كد كننده پروتئين C متصل شونده به ميوزين قلبي است)، عامل حدود 40% از موارد باليني HCM است. اين مطالعه با هدف بررسي احتمال وجود جهش در اگزون هاي 30 و 33 ژن MYBPC3 در بيماران مبتلا به كارديوميوپاتي هايپرتروفي در استان چهارمحال و بختياري انجام شد. روش بررسي: 30 فرد مبتلا به كارديوميوپاتي هايپرتروفي مراجعه كننده به كلينيك قلب دانشگاه علوم پزشكي شهركرد در نظر گرفته شدند. استخراج DNA از نمونه هاي خون اين بيماران با استفاده از روش استاندارد فنل- كلروفرم انجام شد. با استفاده از روش PCR اگزون هاي 30 و 33 تكثير شدند و با روش SSCP به صورت تك رشته اي تبديل شدند و همراه با نمونه هاي دو رشته اي روي ژل پلي اكريل آميد الكتروفورز شدند. يافته ها: افراد انتخاب شده براي نمونه گيري داراي كارديوميوپاتي هايپرتروفي با علت ژنتيكي بودند. با انجام الكتروفورز نمونه هاي DNA استخراج شده و بررسي نسبت جذب آن ها، كيفيت نمونه ها تأييد شد. با بررسي نتايج حاصل از الكتروفورز SSCP/HA اگزون هاي 30 و 33 ژن MYBPC3 در ژل پلي اكريل آميد در هيچ يك از نمونه هاي بيماران تغييري مشاهده نشد. نتيجه گيري: هيچ يك از بيماران مورد مطالعه در اگزون هاي 30 و 33 ژن MYBPC3 جهش نداشتند. بر اساس نتايج حاصل از اين مطالعه در بيماران مبتلا به كارديوميوپاتي هايپرتروفي با توارث اتوزومي غالب هيچ گونه تغييري در اگزون هاي 30 و 33 ژن MYBPC3 مشاهده نشد. در نتيجه اگزون هاي مذكور نقشي در ايجاد بيماري HCM در استان چهارمحال و بختياري ندارند و به عنوان اگزون هاي مشكوك جهت پيش آگهي و علت ايجاد بيماري HCM در استان چهارمحال و بختياري معرفي نمي شوند.

Background and aims: HCM is a common form of hereditary heart disease with Mendelian inheritance that is a frequent cause of sudden cardiac death in the people younger than 35 years. In more than 50% of cases the cause of HCM identified as gene mutations. Mutations in the gene MYBPC3 (which encodes the cardiac Myosin binding protein C) are about 40% of clinical cases. This study was aimed to investigate the presence of mutations in exons 30 and 33 MYBPC3 gene in patients with hypertrophic cardiomyopathy in Chaharmahal and Bakhtiari. Methods: 30 probands of hypertrophic cardiomyopathy were selected from patients referred to the cardiac clinic of the Shahrekord Medical University. DNA extraction was done by using of standard phenol - chloroform protocol from blood samples of patients. The exons 30 and 33 were amplified by PCR and were converted to single-stranded with SSCP and they electrophoresed with double-stranded sample on polyacrylamide gels. Results: All of selected patients had hypertrophic cardiomyopathy with genetic cause. Qualities of extracted DNA were certified by electrophoresis and determination of their absorption ratio. By investigation of obtained results from SSCP/HA electrophorese in polyacrylamide, we did not find any change in exons 30 and 33. Conclusion: None of the patients had mutations in exons 30 and 33 gene MYBPC3. Based on the results of this study, there is no change in exons 30 and 33 of MYBPC3 in hypertrophic cardiomyopathy patients with autosomal dominant heritage. As the result, the mentioned exons do not consider as suspicious exons for prognosis and cause of HCM in Chaharmahal and Bakhtiari province.