اثر بخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر ميزان سوگيري تعبير و نگرش ناكارآمد در مبتلايان به اختلال همبودي اضطراب اجتماعي و افسردگي

The effectiveness of mindfulness–based cognitive therapy on interpretation bias and dysfunctional attitude in suffering disorder comorbidity social anxiety and depression

زمينه و هدف: همبودي اضطراب اجتماعي- افسردگي از شايع ترين مشكلات نوجوانان محسوب مي شود كه پيامدهاي مخربي براي آنان دارد. هدف پژوهش حاضر بررسي اثر بخشي شناخت درماني مبتني بر ذهن آگاهي بر ميزان سوگيري تعبير و نگرش ناكارآمد در مبتلايان به اختلال همبودي اضطراب اجتماعي و افسردگي بود. روش بررسي: روش پژوهش حاضر از نوع طرح نيمه تجربي با پيش آزمون- پس آزمون و پيگيري با گروه گواه است. جامعه آماري اين پژوهش كليه دانش آموزان دختر دوره متوسطه اول و دوم مبتلا به اختلال همبودي اضطراب اجتماعي و افسردگي شهر خرم آباد مي باشد كه به منظور اجراي پژوهش غربالگري انجام گرفت كه ابتدا 437 شركت كننده با دامنه سني 14 تا 17 سال، پرسشنامه اضطراب اجتماعي و افسردگي را تكميل نمودند كه از ميان آن ها 30 نفر داراي اضطراب اجتماعي و افسردگي همراه بالا (يك انحراف معيار بالاتر از ميانگين گروه) انتخاب گرديد، سپس 30 نفر منتخب با انتساب تصادفي به 2 گروه 15 نفري آزمايش و گواه تقسيم شدند. گروه آزمايش 8 جلسه 2ساعته (هفته­اي يك جلسه) به صورت گروهي تحت آموزش MBCT قرار گرفتند. بعد از اتمام جلسات، هر دو گروه به پرسشنامه هاي تعبير و نگرش ناكارآمد پاسخ دادند. يافته ها: در گروه آزمايش كاهش معني داري در سوگيري تعبير مربوط به خود، سوگيري تعبير مربوط به ديگران (0/001>P) و نگرش ناكارآمد (0/05>P) بعد از دريافت آموزش مشاهده شد. ضمن اينكه نتايج در مرحله پيگيري نيز حفظ شد. نتيجه گيري: با توجه به نتايج حاصله، آموزش هاي مبتني بر ذهن آگاهي براي كاهش ميزان سوگيري تعبير و نگرش ناكارآمد در مبتلايان به اختلال همبودي اضطراب اجتماعي و افسردگي توصيه مي شود.

Background and aim : Comorbidity social anxiety and depression is of the most common problems adolescents that of destructive consequences for them. Therefore the aim of this study is the effective of mindfulness–based cognitive therapy on interpretation bias and dysfunctional attitude in Suffering disorder comorbidity social anxiety and depression. Materials and Methods: The study of experimental pretest-posttest design with control group. The study population consisted of all secondary school girls students in the first and second period social anxiety and depression comorbidity are Khorramabad. That in order to implement a screening test was conducted the first 437 participating the age range 14 to17 years, social anxiety and depression questionnaire completed, Among the 30 Person with high social anxiety and depression (one standard deviation above the average for the group) was selected, The 30 Person selected simple randomly divided into 2 groups of 15 experimental and control. The experimental group received 8 sessions of 2 hours( week a meeting) as a group training were mindfulness-based cognitive. After completion meetings both groups responded to questionnaires interpretation and dysfunctional attitude. Results: Experimental group evidenced statistically reductions after training was in interpretation bias, others (P<0/001) and dysfunctional attitudes (P<0/05). Gain was maintained at follow-up. Conclusion: According to the results, Recommended mindfulness-based training to reduce interpretation biases and dysfunctional attitudes in suffering with disorder comorbidity social anxiety and depression.